Μαρία Φώσκολου: Η συγγραφή είναι ταξίδι, δεν είναι καταναγκαστικό έργο.

Βιογραφικό (από την προσωπική της σελίδα).

Η Μαρία Φώσκολου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα προάστια του Πειραιά, ενώ τώρα ζει με την οικογένεια της στους πρόποδες της Πάρνηθας.

Από πολύ μικρή είχε καλλιτεχνική φύση και μεταξύ άλλων είχε ανακαλύψει και το συγγραφικό της ταλέντο. Από τα εφηβικά της χρόνια έγραφε στίχους και μικρά δοκίμια. Το μικρόβιο της συγγραφής ενός μυθιστορήματος την επισκέφθηκε ως ενήλικη και τότε γεννήθηκε το πρώτο της έργο, καθώς και μερικά ανέκδοτα παιδικά παραμύθια.

Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής από σημαντικούς δασκάλους της Ελλάδας. Έχει συνεργαστεί ως αρθρογράφος σε γνωστό site και εφημερίδα, ενώ ασχολείται παράλληλα με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Είναι ανήσυχο πνεύμα και προσπαθεί συνεχώς να μαθαίνει και να πειραματίζεται με νέες προκλήσεις.

Βιβλιογραφία:

2020 - Πόσο αντέχει μια καρδιά, από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

2021 - Δυο ζωές ένα παζλ, από τις εκδόσεις Υδροπλάνο

2022 - Αγνή Εκδίκηση, από τις εκδόσεις Υδροπλάνο

2024 – Μαύρο Πέπλο, από τις εκδόσεις Νίκας

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συγγραφέα, μπορείτε να επι-σκεφθείτε το site της ή τις σελίδες της στα κοινωνικά δίκτυα:

www.mariafoskolou.gr

Μαρία Φώσκολου

foskolou.maria.author

@maria.foskolou

Συνέντευξη:

Μαρία καλώς ήρθες στα Λογοτεχνικά ταξίδια. Πες μας μερικά πράγματα για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.

Καλώς σε βρήκα, Νεκταρία μου, σε αυτόν τον όμορφο ιστότοπο πολιτισμού.

Ξέρεις το πιο δύσκολο πράγμα είναι να με βάζεις να μιλάω για εμένα! Θα προσπαθήσω όμως για χάρη σου να πω δυο πράγματα.

Είμαι ένα ανήσυχο πνεύμα που αρέσκεται να πειραματίζεται, να δοκιμάζει και ότι δεν του κάνει να το απορρίπτει. Είμαι συναισθηματικός τύπος αν και ξέρω ότι πολλές φορές σε κάποιους μπορεί να φαίνομαι λίγο απόμακρη ή σκληρή. Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μυαλό μου είναι σαν μια μηχανή που δουλεύει στο φουλ όλο το εικοσιτετράωρο. Δεν σταματώ ποτέ να σκέφτομαι, να κάνω όνειρα και να θέλω πάντα το κάτι παραπάνω. Έτσι καταλήγω να είμαι… στον κόσμο μου!

Μου αρέσει η μοναξιά αλλά ταυτόχρονα και η παρέα με την οικογένεια μου ή φίλους.

Πώς αποφάσισες να στραφείς στη συγγραφή; Ποιες δυσκολίες συνάντησες στην πορεία σου στο χώρο και τι αποκόμισες από αυτές;

Δεν θα έλεγα ότι η συγγραφή ήταν μια απόφαση που πάρθηκε μια μέρα και γι’ αυτό μπήκε στη ζωή μου. Όλα έγιναν σταδιακά. Τα πρώτα χρόνια, στην εφηβεία μου, έγραφα μικρά κείμενα και στίχους. Αρκετά αργότερα αποφάσισα να γράψω μια αισθηματική ιστορία. Κάπου στα μισά δεν μου άρεσε και το delete ήταν πολύ κοντά στο χέρι μου! Απλά το πάτησα και την έσβησα. Δεν το ήξερε και κανείς άλλωστε.

Έτσι το πήρα από την αρχή με μια εντελώς διαφορετική ιδέα και τότε γεννήθηκε το «Πόσο αντέχει μια καρδιά» που είναι και το πρώτο μου βιβλίο. Όταν το τελείωσα έμεινε για πολλά χρόνια κρυμμένο μέχρι που ο σύζυγος μου –που είναι και ο μόνος που γνώριζε την ύπαρξη του- επέμενε να το στείλω σε έναν εκδοτικό οίκο. Το έστειλα, το δέχτηκαν και κάπως έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι.

Γενικότερα στη μέχρι τώρα πορεία μου έχω σταθεί αρκετά τυχερή και έχω συνεργαστεί με πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Η δυσκολία που υπάρχει είναι η ίδια που θα συναντήσεις σε όλους τους χώρους. Κι εδώ οι γνωριμίες και η διαφήμιση είναι πάνω από όλα. Αν είσαι ήδη δημόσιο πρόσωπο τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν πιο ανοιχτές τις πόρτες τους γιατί δεν έχει σημασία τι έχεις γράψει, θα πουλήσει απλά το όνομα σου. Αν δεν είσαι, όπως εγώ, παλεύεις με τα κύματα. Ωστόσο πάντα πιστεύω ότι το καλό βιβλίο βρίσκει το δρόμο του ακόμη κι αν περάσει καιρός. Ο κόσμος σήμερα διαβάζει, ενημερώνεται, ψάχνεται περισσότερο οπότε κάτι που αξίζει θα το ξεχωρίσει.

Ως τώρα έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα βιβλία σου, για τα οποία θα μιλήσουμε αργότερα. Ως τότε θα ήθελα να μάθω, που βρίσκεις την έμπνευση; Πώς αντιμετωπίζεις τα διαστήματα εκείνα που η μούσα σου σε εγκαταλείπει (για να ξεκουραστεί, είμαι σίγουρη!)

Η σχέση μου με την έμπνευση είναι λίγο ιδιόμορφη. Δεν τη βρίσκω αλλά με βρίσκει. Και συνήθως έρχεται εκεί που δεν το περιμένω και είναι σαν να μου χτυπάει την πλάτη και να μου ψιθυρίζει περιπαικτικά «εεε, για άκου κι αυτή την ιδέα!»

Για να καταλάβεις, αυτή την περίοδο έχω ολοκληρώσει το επόμενο έργο μου και σκεφτόμουν για μέρες πως από όσες ιδέες έχω στην άκρη καμία δεν με τραβάει τόσο πολύ αυτή τη στιγμή. Και ξαφνικά προχθές ξύπνησα στις 3 το ξημέρωμα και έγραψα όλα όσα μου καρφώθηκαν στο μυαλό προκειμένου να μην τα ξεχάσω.

Σου είπα δεν εφησυχάζω ποτέ!

Όλα τα βιβλία σου έχουν το στοιχείο της ανατροπής και του μυστηρίου, αλλά και του ρομαντισμού. Πιστεύεις πως το είδος αυτό, είναι αγαπητό στο κοινό, και γιατί το προτιμούν οι αναγνώστες;

Εδώ θα σε γελάσω! Φυσικά και χαίρομαι όταν τα βιβλία μου καταφέρνουν να αγαπηθούν, είναι η ανταμοιβή μου αν θέλεις, ωστόσο δεν γράφω με γνώμονα τι προτιμάει το κοινό. Αν ήταν έτσι θα είχαν βρει άλλοι πριν από μένα τη μαγική συνταγή. Εγώ γράφω αυτό που υπάρχει μέσα μου και αυτό που μου αρέσει να διαβάζω. Θέλω να διαβάσω ένα καλογραμμένο και σωστά δομημένο κείμενο με μια ιστορία που θα με δέσει χειροπόδαρα. Σου είπα είμαι ανήσυχο πνεύμα, δεν μπορώ τις μονότονες καταστάσεις.

Η πορεία σου ξεκίνησε με το βιβλίο “Πόσο αντέχει μια καρδιά” από τις Εκδόσεις Πηγή. Μιας και ήταν η πρώτη σου εκδοτική εμπειρία, πες μας δύο λόγια γι’ αυτή αλλά και για το βιβλίο.

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα. Όταν έγινε δεκτό το βιβλίο μου, με κάλεσαν από τον εκδοτικό οίκο για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες καθώς εγώ είμαι στην Αθήνα και τα γραφεία τους στη Θεσσαλονίκη. Ακόμα θυμάμαι τον κόμπο που είχα στο στομάχι. Γύρισα πίσω στο χρόνο και αισθάνθηκα σαν έφηβη που ερωτεύτηκε. Να φανταστείς ότι το εκμυστηρεύτηκα μόνο στα πολύ κοντινά μου πρόσωπα. Όλοι οι υπόλοιποι το έμαθαν από το facebook την ημέρα που κυκλοφόρησε το βιβλίο, επειδή απλά ντρεπόμουν.

Το βιβλίο μιλά για έναν μεγάλο και νεανικό έρωτα που λήγει απότομα. Τότε η ηρωίδα μου, η Δανάη, καλείται να συνεχίσει να παλεύει μόνη. Θα πρέπει να σταθεί ξανά στα πόδια της και να μάθει να ζει χωρίς τον Μάνο της. Παρόλο που συνεχίζει να την συντροφεύει για χρόνια στα όνειρα της, δεν είναι πλέον δίπλα της. Μέσα από όλα τα στάδια του πένθους η Δανάη θα γνωρίσει έναν άλλον άντρα που θα την παρασύρει με το προσωπείο του. Χαμένη στην ανάμνηση του Μάνου θα αργήσει να δει τα σημάδια μέχρι που εκτός από το κορμί αρχίζουν να χαράζονται και στην ψυχή της. Θα γνωρίσει από κοντά την κακοποίηση και τη χειραγώγηση.

Είναι ένα βιβλίο που μας βάζει άμεσα στη θέση της ηρωίδας και μας κάνει να βιώσουμε όσα περνά. Ένα βιβλίο που μας δείχνει ότι κανείς δεν χρειάζεται κανέναν για δεκανίκι. Πάντα θα υπάρχουν οι δικοί μας άνθρωποι που θα είναι εκεί για να μας στηρίξουν στα δύσκολα, όμως η Δανάη μάς δείχνει πως αν θέλει κανείς μπορεί να ξεφύγει και να βρει καταφύγιο εκεί που λαχταρά η καρδιά του.

Για το συγκεκριμένο βιβλίο έχω γράψει και ένα bonus κεφάλαιο που μπορεί ο αναγνώστης να το βρει εντελώς δωρεάν στο site μου. Μόνο που επειδή περιέχει πολλά spoilers προτείνω να μην το διαβάσει κάποιος αν δεν έχει διαβάσει πρώτα το βιβλίο.

Στη συνέχεια κυκλοφόρησες δύο βιβλία, που αγαπήθηκαν πολύ, από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο. Μίλησέ μας γι’ αυτά και την εμπειρία σου με το κοινό που τα διάβασε.

Αναφέρεσαι στο «Δύο ζωές ένα παζλ» και στην «Αγνή εκδίκηση».

Είναι δύο διαφορετικές ιστορίες, μιας και δεν μου αρέσει να μένω στα ίδια.

Το πρώτο είναι κι εκείνο που έχει αγαπηθεί περισσότερο από όλα μου τα βιβλία μέχρι σήμερα. Υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν ξεχωρίσει και το κατατάσσουν μέσα στα αγαπημένα τους βιβλία, κάτι που με κάνει ιδιαίτερα περήφανη. Η ιστορία ξεκινά από την Ευρύβια το 1962. Είναι ένα μυθοπλασματικό χωριό και το όνομα του είναι βασισμένο στην Ευρύβια που ήταν αρχαία ελληνική θεότητα. Πρόκειται για μία πολύ βίαιη θεά, εξού και το όνομα της που δηλώνει την ευρέα βία. Σε αυτό το βιβλίο θα γνωρίσουμε τον έρωτα της Παναγιώτας και του Λουκά. Δύο νεαρά παιδιά που η μοίρα θα χωρίσει όμως εκείνοι έχουν μοιραστεί ένα κόσμημα με ένα παζλ με τον όρκο να ξαναβρεθούν. Η ζωή τους γεμάτη ανηφόρες και εμπόδια ωστόσο στην Παναγιώτα θέλησε να εξαντλήσει κάθε της σκληρότητα.

Είναι ένα βιβλίο γεμάτο ανατροπές και εντάσεις. Σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο ο αναγνώστης καλείται να βιώσει ακόμη και μια ανατροπή σχετικά με όσα προηγήθηκαν.

Σε ότι αφορά την «Αγνή εκδίκηση» είναι μια πιο σύγχρονη ιστορία που μας βάζει με φόρα στα άδυτα του μυαλού. Μία από τις ηρωίδες, η Αγνή, παλεύει με τους δαίμονες της. Η σχιζοφρένεια και η ψυχοπάθεια την συντροφεύουν σε αυτό το ταξίδι. Εδώ έχουμε τρεις βασικούς ήρωες που μιλούν σε πρώτο πρόσωπο. Είναι ο Χάρης, η Αριάννα και η Αγνή.

Ο Χάρης είναι ο άστατος εργένης που πιστεύει στο όπου γης και πατρίς.

Η Αριάννα είναι μια γυναίκα που μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα και το τελευταίο πράγμα που την ενδιαφέρει είναι να ερωτευτεί.

Η Αγνή είναι τρελαμένη με τον Χάρη. Θέλει να τον έχει μόνο δικό της και θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει. Τα ΠΑΝΤΑ!

Το νέο σου βιβλίο ονομάζεται “Μαύρο πέπλο” και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νίκας. Πες μας με τι πραγματεύεται, και πες μας γιατί να το προτιμήσουν οι αναγνώστες;

Το «Μαύρο Πέπλο» είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία και αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Ερχόμαστε στη Λισαβόνα στις αρχές του 1900. Εκεί θα γνωρίσουμε μια κοινωνία που μοιράζεται θανάσιμα μυστικά. Όλοι ξέρουν αλλά κανείς δεν μιλά. Ο καθένας για το δικό του προσωπικό συμφέρον. Η συγκάλυψη, η διαστροφή και ο θάνατος πλανούνται στους δρόμους της πόλης. Μαζί τους και η Φρίντα.

Τέσσερις γυναίκες άρτια δεμένες μεταξύ τους καλούνται να κόψουν την κλωστή που τις ενώνει προτού τις παρασύρει.

Όλα θα έρθουν στο φως εκτός κι αν ο Τύπος αποφασίσει να αποσιωπήσει τα πάντα, ξανά.

Σύστησέ μας τους κύριους πρωταγωνιστές του βιβλίου αυτού. Ποιοι είναι, ποιος είναι ο σκοπός τους και τα πάθη τους.

Τα βασικά πρόσωπα της ιστορία είναι η Φρίντα, η Ιρένε, η Ιζαμπέλ και η Μπέλα.

Η κάθε μία κινεί τα νήματα με το δικό της τρόπο. Άλλες είναι οι θύτες και άλλες τα θύματα. Όμως τι γίνεται όταν έρθει η στιγμή να πέσουν οι μάσκες και να αντιστραφούν οι ρόλοι;

Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας στο βιβλίο σου στον οποίο έχεις μεγάλη αδυναμία, κι αν ναι, γιατί; Επίσης, δίνεις δικά σου στοιχεία στους πρωταγωνιστές των βιβλίων σου ή προτιμάς να κρατάς μια απόσταση;

Δεν θα έλεγα ότι έχω μεγάλη αδυναμία αλλά σίγουρα συμπονώ την Ιρένε. Κι αυτό γιατί όλοι οι άλλοι επέλεξαν για εκείνη πολύ πριν γεννηθεί. Η μάνα της επέλεξε να αποδεχτεί τη μοίρα της, ο πατέρας της τη θέση του, η δεύτερη μάνα να την απαρνηθεί. Η τρίτη μάνα να την συντρέξει. Η τέταρτη να την καταστρέψει και η πέμπτη να τη σώσει.

Όσο για τα δικά μου στοιχεία νομίζω πως αυτό το έκανα μόνο στο πρώτο μου βιβλίο, όπως και οι περισσότεροι συγγραφείς. Συνήθως το πρώτο έργο έχει είτε βιογραφικό χαρακτήρα είτε οι ήρωες έχουν κάτι από εμάς. Από το δεύτερο μου βιβλίο και μετά έχω αποστασιοποιηθεί αρκετά. Πρώτα δουλεύω και μαθαίνω τους ήρωες μου και μετά αρχίζω να γράφω.

Η έρευνα έπαιξε ρόλο στη συγγραφή του βιβλίου; Γενικά, πόσο ρόλο παίζει η έρευνα στα βιβλία που γράφεις;

Είναι γεγονός ότι στα δύο τελευταία βιβλία πρώτα διάβασα αρκετά και μετά άρχισα να γράφω. Στο «Μαύρο Πέπλο» χρειάστηκε να μάθω πολλά για εκείνη την εποχή. Από τα πιο σύνθετα μέχρι τα πιο απλά. Αν είχαν νερό, ρεύμα, πώς μετακινούνταν, πώς μαγείρευαν, τι φορούσαν… Ακόμη κι εκείνα που είναι τόσο φυσικά για εμάς, όπως το να τρώμε σε ένα τραπέζι, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε σε όλα τα σπίτια. Επίσης επειδή πρόκειται για μια αληθινή ιστορία έπρεπε να είμαι ρεαλιστική και αληθής. Χωρίς υπερβολές και πάνω από όλα έπρεπε πρώτα να μπορέσω να καταλάβω εγώ η ίδια γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Ήθελα να αποδοθεί η ιστορία σωστά ώστε να την μάθει περισσότερος κόσμος.

Στην «Αγνή Εκδίκηση» η έρευνα που έκανα αφορούσε διαφορετικούς λόγους. Πέρα από την ιστορία που είχα σκεφτεί είχα μια ηρωίδα με μία ψυχική ασθένεια. Ρώτησα ψυχίατρο, φαρμακοποιό, διάβασα βιβλία, αναφορές, είδα βίντεο από ιατρικά συνέδρια που είχαν σχέση με τις ψυχικές παθήσεις και προσπάθησα να μπω στο μυαλό ενός ανθρώπου που παλεύει με τα σκοτάδια του.

Όπως αντιλαμβάνεσαι όταν θέλεις οι ήρωες σου να μην είναι χάρτινοι επιβάλλεται να ψάχνεις και μην επαναπαύεσαι ποτέ.

Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να γράφεις αυτό το είδος λογοτεχνίας, και τι έχεις να πεις σε αυτούς που το υποτιμούν;

Όλα είναι τόσο δύσκολα και τόσο εύκολα. Τα πάντα εξαρτώνται από εμάς. Θεωρώ ότι κανένας σοβαρός συγγραφέας δεν γράφει χωρίς πρώτα να έχει μάθει καλά ο ίδιος την ιστορία του.

Όσον αφορά αν κάποιοι το υποτιμούν ως είδος, θεωρώ πως δεν ισχύει. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά βιβλία και ο κάθε αναγνώστης μπορεί να επιλέξει ότι του αρέσει. Δεν υπάρχει λόγος να αναλωνόμαστε σε αντιδικίες αν κάτι είναι ωραίο ή όχι, εμπορικό ή μη. Είναι καθαρά υποκειμενικό το τι αρέσει στον καθένα και όλα είναι αποδεκτά.

Αν και το βιβλίο σου δεν έχει καιρό που κυκλοφόρησε, ετοιμάζεις κάτι νέο; Τι να περιμένουν από σένα μελλοντικά οι αναγνώστες σου;

Το «Μαύρο Πέπλο» κυκλοφόρησε τον Μάιο που μας πέρασε ωστόσο η επόμενη ιστορία είναι ήδη έτοιμη και όπως σου είπα έχει ήδη καταγραφεί και η ιδέα για την μεθεπόμενη. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής γι’ αυτό και μου αρέσει να υπάρχει μια τάξη σε ότι κάνω. Αν υπάρχει ιδέα θα είναι έτοιμη, αν όχι απλά δεν θα βγει κάτι δικό μου εκείνη τη χρονιά. Η συγγραφή είναι ταξίδι δεν είναι καταναγκαστικό έργο.

Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια; Τι είδος σου αρέσει να διαβάζεις και σε γενικές γραμμές, προτιμάς Έλληνες ή ξένους συγγραφείς;

Παρόλο που διαβάζω σχεδόν όλα τα είδη, προτιμώ όταν γράφω κάτι τα αναγνώσματα μου να κινούνται γύρω από το ίδιο είδος. Διαβάζω και ξένους συγγραφείς αν και προσπαθώ πάρα πολύ να στηρίζω τους έλληνες. Ξέρεις, είμαστε μια μικρή χώρα με μικρό αναγνωστικό ενδιαφέρον και διαφημίζουμε παντού τους ξένους συγγραφείς. Έχουμε κι εμείς πολύ ωραίες πένες και πρέπει να τις αναδεικνύουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έχουν γράψει οι πρόγονοι μας.

Η σχέση σου με τα social ποια είναι και θεωρείς πως βοηθάνε ένα συγγραφέα ώστε να γίνει πιο γνωστός; Εσένα που μπορούν να σε βρουν οι αναγνώστες σου;

Η σχέση μου με τα social media είναι μια σχέση μίσους και πάθους. Ενώ μου αρέσει η επικοινωνία με τους γύρω μου δεν μου αρέσει να δημοσιοποιώ στοιχεία της προσωπικής μου ζωής και της καθημερινότητας μου. Δυστυχώς όμως βλέπουμε ότι τα social media έχουν μεγάλη δύναμη και για να σε μάθει σήμερα ο κόσμος πρέπει να παίξεις με τους δικούς τους κανόνες. Ακόμη το παλεύω, μη νομίζεις…

Ωστόσο όσοι θέλουν να με βρουν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου μέσω των προφίλ που έχω σε facebook, Instagram και tik tok αλλά και μέσα από το site μου, mariafoskolou.gr

Μαρία σ’ ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σου, εύχομαι τα καλύτερα για σένα και τα βιβλία σου. Στείλε, αν θες, ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου.

Νεκταρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την υπέροχη και ξεχωριστή κουβέντα! Εύχομαι κάθε επιτυχία σε ό,τι κάνεις.

Όσο για τους αναγνώστες μου, παιδιά ζήστε, αγαπήστε, χαμογελάστε και διασκεδάστε την κάθε σας στιγμή! Η ζωή είναι μικρή. Πετάξτε από πάνω σας ότι σας βαραίνει και ζήστε την χωρίς εκπτώσεις. Όπως ακριβώς την ονειρεύεστε!

Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία για το χρόνο της και το υλικό που μου παρείχε από το προσωπικό της αρχείο, για το άρθρο.