top of page
Εικόνα συγγραφέαNektaria Markakis

Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.



Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.

Δε θυμάμαι πως άρχισα να μιλάω με τη Μαρία, αυτό που θυμάμαι, όμως, είναι πως παρότι δεν γνωριζόμασταν καλά, είχε έρθει στο φεστιβάλ βιβλίου το 2021 να με δει και με είχε κάνει μια τεράστια αγκαλιά. Έκτοτε, είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους του χώρου (από συγγραφείς) με την οποία μοιράζομαι σκέψεις, ανησυχίες και από την οποία ζητάω συμβουλές. Η Μαρία είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα μα πάνω από όλα, είναι καλή ψυχή.

Πάμε να τη γνωρίσουμε!




Μαρία, καλώς ήρθες στα Λογοτεχνικά ταξίδια. Πες μας δύο πράγματα για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.


Καλώς σε βρήκα, αγαπημένη μου, Νεκταρία! Είναι χαρά και τιμή μου που θέλησες να με φιλοξενήσεις στο προσωπικό σου blog, και εννοείται πως παρακολουθώ το έργο σου και το θαυμάζω.


Λοιπόν, δεν έχω και πολλά να πω για μένα… Τα κυρίως τα ξέρετε. Μαμά ενός ζωηρού, δίχρονου αγοριού, φανατική αναγνώστρια, ανεξάντλητη δημιουργός! Άντε, και ένα εξτραδάκι: Λατρεύω τη ζαχαροπλαστική, τη γυμναστική και την εκμάθηση. Μου αρέσει να αποκτώ καινούργιες γνώσεις στον οποιονδήποτε τομέα. Τον καιρό αυτό, μαθαίνω την ισπανική γλώσσα.


Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σου; Ήταν κάτι αυθόρμητο ή κάτι που ονειρευόσουν και είχες ως στόχο;


Είμαι της θεωρίας πως, αν ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να βρει ακόμα αυτό που θα τον συναρπάσει και θα λατρέψει, τελικά θα τον βρει εκείνο. Κάτι τέτοιο πιστεύω και για τη συγγραφή. Ότι ήρθε μόνη της και με βρήκε. Πολλές φορές έχω χαρακτηρίσει τη συγγραφή, ως τη σωσίβια λέμβο της ζωής μου• ήταν εκείνη που άπλωσε το χέρι της και με τράβηξε απ’ τον γκρεμό. Ήταν κάτι αυθόρμητο, που με βρήκε τα τελευταία οκτώ χρόνια περίπου, και από τότε δεν αντέχουμε μακριά η μία από την άλλη. Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη. Δε θα μπορούσα να συνεχίσω τη ζωή μου, γνωρίζοντας πως δε θα ξαναγράψω ποτέ…


Το ξεκίνημά σου ήρθε μέσα από την εφαρμογή Wattpad. Πόσο σε βοήθησε για τη συνέχεια;


Η προβολή ήρθε μέσα από την εφαρμογή, όχι το ξεκίνημα. Όταν ξεκίνησα να γράφω, δεν είχα φτιάξει ούτε λογαριασμό στο instagram! Το wattpad δε με βοήθησε μόνο στο να γίνω γνωστή σε κάποια άτομα, με βοήθησε και στην αρχή της επαγγελματικής μου καριέρας. Το wattpad αποτελεί τον πυρήνα της συγγραφής για μένα. Εκεί μέσα γνώρισα άτομα που πίστεψαν σε μένα απ’ το πρώτο κιόλας, άγουρο δείγμα γραφής μου. Άτομα που με αγάπησαν και αγάπησα, και μέχρι τώρα με ακολουθούν και με στηρίζουν. Το wattpad μού άνοιξε πόρτες, που σε διαφορετική περίπτωση, πιθανόν να μην άνοιγαν και ποτέ. Είναι μια πάρα πολύ καλή αρχή για έναν πρωτοεμφανιζόμενο δημιουργό! Δεν αντιλέγω πως αργότερα με βοήθησε και το instagram ως προς την προώθηση της δουλειάς μου, μα χωρίς το wattpad, δε θα είχα κάνει καν, το πρώτο βήμα!



Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.

Η πρώτη σου συνεργασία με κάποιον εκδοτικό ήταν με το βιβλίο «Ακατέργαστο διαμάντι». Πώς έζησες την εμπειρία και πως ένιωσες όταν κράτησες το βιβλίο σου έντυπο;


Θα μπορούσα να κρύψω την αλήθεια, για να μη χαλάσει ο ρομαντισμός της ατμόσφαιρας, ωστόσο δε θα το κάνω αυτό! Θα πω τη σκληρή αλήθεια, για να καταλάβει και ο κόσμος ότι η έκδοση δεν είναι και τόσο… αθώα όπως νομίζει.Η εμπειρία μου ήταν πολύ -μη- επαγγελματική. Ένιωσα να με πετούν στην αρένα με τα λιοντάρια, όταν συνειδητοποίησα το λάθος που είχα κάνει. Αν είχα τη δυνατότητα να γυρίσω τον χρόνο πίσω (τρία χρόνια δηλαδή) δε θα είχα στείλει προς αξιολόγηση το πρωτόλειό μου. Κινήθηκα πολύ βιαστικά και ανώριμα, νομίζοντας πως μόνο αυτή η κίνηση θα απογείωνε το όνομά μου, συνεπώς και την ιδιότητά μου. Μέγα λάθος! Στην πορεία αποδείχτηκε πως δεν ήμουν έτοιμη για ένα τέτοιο, μεγάλο βήμα και μια προχειροδουλειά μπορεί να σε καταστρέψει. Δυστυχώς δε συνεργάστηκα με αληθινούς επαγγελματίας, ώστε να με συμβουλέψουν και ως έμπειροι να με κατευθύνουν σωστά. Εν μία νυκτί (κυριολεκτικά), ενέκριναν το βιβλίο κι ύστερα το εξέδωσαν. Και δε σου λέω ότι το Ακατέργαστο Διαμάντι δεν πούλησε… Το αντίθετο μάλιστα. Μα ήταν τόσο ακατέργαστο, που όταν το συνειδητοποίησα ήταν πια αργά. Είμαι σίγουρη πως η αίσθηση τού να κρατώ μια δική μου δουλειά, στην έντυπη μορφή της, θα είναι εντελώς διαφορετική με το δεύτερο βιβλίο μου… Ασυζητητί!


Μίλησέ μας λίγο για το Ακατέργαστο Διαμάντι, τους πρωταγωνιστές του και την πορεία του.


Με πληγώνει όταν θυμάμαι σε τι χέρια έπεσε η Αννέτα μου και ο Εράστ. Αισθάνομαι ότι η ιστορία τους κακοποιήθηκε, και ότι αν είχε δοθεί στα «σωστά» χέρια και σε μια πιο μεστή στιγμή μου, θα είχε βγει πολύ καλύτερο το αποτέλεσμα. Και πρέπει να σου εξομολογηθώ, Νεκταρία μου, ότι αυτό το βιβλίο για μένα δεν τελείωσε. Κάποια στιγμή, σε κάποια χρόνια, έχω σκοπό να το διορθώσω και να επανακυκλοφορήσει.


Στα πρακτικά τώρα…


Κεντρική ηρωίδα, η 18χρονη Αννέτα, η οποία έχοντας ζήσει δύσκολα χρόνια στο πατρικό της, με μια μητέρα αδιάφορη και έναν τοξικό πατέρα, παίρνει την απόφαση να ελευθερωθεί από αυτόν τον εγκλεισμό. Στην πορεία όμως, θα γνωρίσει ένα πρόσωπο σκοτεινό, έναν μικρό μαφιόζο, τον Εράστ, ελπίζοντας πως στο πρόσωπό του θα βρει το ιδανικό. Μα ο κόσμος της νύχτας συμπαρασύρει τους ήρωες στη σαπίλα, στη βρωμιά. Στα ναρκωτικά, στη μαστροπεία, στην εξαθλίωση. Και εκείνοι πρέπει να αντέξουν, να υψώσουν ανάστημα, να αρνηθούν τον αυτοκαταστροφικό τους εαυτό, αν θέλουν να επιβιώσουν…


Το Ακατέργαστο διαμάντι επικεντρώνεται στην άγνοια των νεανικών χρόνων αλλά και τη φιλοδοξία που τα συνοδεύει. Την επιπολαιότητα ενός νέου κοριτσιού, να θέλει να ρισκάρει τα πάντα, προκειμένου να ξεφύγει από τους δαίμονές της. Βουτάει στον κόσμο της νύχτας δίχως τρυφερότητα και γλυκόλογα. Είναι ένα ρεαλιστικό βιβλίο, γροθιά στο στομάχι, για τον σκοτεινό έρωτα και τις επιπτώσεις του.


Τολμώ να παραδεχτώ ότι η Αννέτα έχει μια πτυχή του εαυτού μου. Εκείνη την πληγωμένη, τη ραγισμένη. Σίγουρα δεν φωτογραφίζει εμένα, ωστόσο αποτελεί ένα μέρος της Μαρίας. Πιστεύω πως, αν και δεν πρόκειται για ένα άρτιο βιβλίο (από πολλές απόψεις) όταν κάποιος το διαβάζει, μέσα στις σελίδες του συναντάει και τη Μαρία. Αυτό είναι και το στοιχείο που τόσο με δένει μαζί του.



Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.

Πρόσφατα ανέβηκε στο Wattpad ένα νέο σου έργο, το Norella: γκρίζο παραμύθι, το οποίο κέρδισε τις καρδιές των αναγνωστών. Πες μας δύο πράγματα για το βιβλίο σου.


Και τι να σου πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο… Από πού να αρχίσω;


Η Norella (Νορέγια) είναι το καμάρι μου. Είναι το μεγαλύτερο, συγγραφικό μου επίτευγμα ως τώρα. Τόσο στη δομή όσο και στην πλοκή του. Ακολούθησα ένα μονοπάτι που άλλοτε δεν το επιχείρησα και όπως φάνηκε, η τόλμη αυτή με δικαίωσε. Στην προσπάθειά μου να βρω την ταυτότητά μου, δέθηκα τρομερά με αυτό το βιβλίο … ήταν το στήριγμά μου, μια παρά πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή μου, συγκεκριμένα όταν ήμουν λεχώνα.


Πρόκειται για ένα βιβλίο βασισμένο στο ύφος της γοτθικής λογοτεχνίας αλλά στη μοντέρνα εκδοχή του, καθώς συνδυάζει στοιχεία τρόμου και ρομαντισμού.


Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αργεντινή, με επίκεντρο την αφοσίωση και την προσπάθεια των δύο κεντρικών ηρώων, να διαπρέψουν στον καλλιτεχνικό χώρο (τραγούδι και ποδόσφαιρο αντιστοίχως). Εν μέσω της προσωπικής τους πάλης, στο κείμενο παρατηρούμε να αναπτύσσονται ταυτόχρονα, έντονα κοινωνικά στοιχεία που απασχολούν ιδιαιτέρως το σήμερα και τη Λατινοαμερική. Παράλληλα, το μυθιστόρημα θίγει την εκδίκηση που πλημμυρίζει την ψυχή του ανθρώπου σε στιγμές δύσκολες και αβάσταχτες, μα ταυτόχρονα και τη συγχώρεση. Την αληθινή αγάπη μα και το μίσος που οδηγεί σε λανθασμένα μονοπάτια. Τη δύναμη και την ελπίδα που ποτέ δεν εγκαταλείπουν έναν άνθρωπο, που τον διακατέχει το ασίγαστο πάθος για τα όνειρά του, την καλοσύνη που πηγάζει από μέσα μας, δίχως να υπάρχουν συμφέροντα. Το φως και το σκοτάδι!


Και θα σταματήσω εδώ, γιατί αν πω περισσότερα θα κάνω σπόιλερ και δεν το θέλω! Έχεις καταλάβει πως όταν μιλάω για τα βιβλία μου πολυλογώ, έτσι;



Είσαι στη διαδικασία της επιμέλειας. Τι σκοπό έχεις γι’ αυτό το βιβλίο;


Η επιμέλεια διήρκησε περίπου 5 μήνες και ολοκληρώθηκε πριν κάποιες εβδομάδες. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ταξιδεύει, με προορισμό τα γραφεία των αξιολογητών (χαμόγελο αισιοδοξίας)!


Η αλήθεια είναι πως επιθυμώ να το πιάσω στα χέρια μου, όσο τίποτα στον κόσμο. Και αυτός είναι ο λόγος που το βιβλίο θα εκδοθεί σίγουρα, είτε με τον παραδοσιακό τρόπο, είτε με συνέκδοση είτε με αυτοέκδοση.


Μη φανταστείς πως απέκτησα απωθημένο να εκδώσω, καμία σχέση! Απλώς το πιστεύω αυτό το μυθιστόρημα, το αγαπάω… και πολύ θα ήθελα να το μοιραστώ με ανθρώπους που χρόνια με εμπιστεύονται και με ακολουθούν. Άλλωστε έχω ολοκληρώσει πολλά βιβλία, τα οποία ακόμα δεν ένιωσα πως είναι έτοιμα να αποκτήσουν την έντυπη μορφή τους.




Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να επιβιώσει ένας συγγραφέας στον χώρο των Ελληνικών εκδόσεων;


Δεν υπάρχει βαθμός δυσκολίας. Η απάντηση είναι πως ο συγγραφέας ΔΕΝ επιβιώνει. Η Ελλάδα έχει μια τάση να σκοτώνει τα ταλέντα της, λες και φοβάται το άστρο τους… και εμείς, αυτό το γνωρίζουμε εξ αρχής. Δεν είναι ένα επάγγελμα βιοποριστικό, οπότε καταλήγουμε να συμπεριφερόμαστε σαν να πρόκειται για ένα χόμπι.


Το τελικό μου συμπέρασμα είναι πως δεν πρέπει ποτέ να βλέπουμε έναν ομότεχνο ανταγωνιστικά. Να πολεμάμε και να εξελισσόμαστε για τη δίκη μας πορεία. Να στηριζόμαστε στην αυθεντικότητα του χαρακτήρα μας, στο πάθος που μας κατακλύζει για τα όνειρά μας. Να δουλεύουμε πολύ και μόνο για εμάς! Αν καταφέρουμε στο πέρασμα του χρόνου να μην αλλοιωθούμε, κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε. Μπορεί όχι γρήγορα, μα θα τα καταφέρουμε!


Τι πιστεύεις για την αυτοέκδοση και τα ποσά που ζητούν οι εκδοτικοί; Θεωρείς πως η αυτοέκδοση κάνει καλό στο χώρο;


Τα τελευταία χρόνια οι εκδοτικοί φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε μυριάδες οίκους, ποιος είναι πιο κοντά στα θέλω μας, αξιότιμος και φυσικά συνεργάσιμος. Δεν είναι εύκολη υπόθεση η έκδοση ενός έργου, για αυτό και πολλοί συγγραφείς καταφεύγουν στη συνέκδοση και την αυτοέκδοση. Δυστυχώς υπάρχει μια ισχυρή εκμετάλλευση στον χώρο της συγγραφής, για αυτό και σπουδαίοι του είδους, βλέπεις να αγανακτούν και να αποχωρούν. Ωστόσο… γιατί όχι; Αν τα χειρόγραφα ενός δημιουργού δε γίνονται δεκτά με τον παραδοσιακό τρόπο γιατί να μην περάσει στην αυτοέκδοση; Αν μπορεί να το πάρει όλο πάνω του, είναι μια δυνατή κίνηση, αφού σε αυτή την περίπτωση, όλο το κέρδος πάει στον συγγραφέα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες περιπτώσεις, που το εισόδημα είναι πενιχρό. Σε γενικές γραμμές δεν πιστεύω ότι βλάπτει τον χώρο τόσο, όσο στο να εκδίδονται βιβλία κάτω του μετρίου από μεγάλους εκδοτικούς οίκους.


Ποιά είναι η σχέση σου με το ebook; Πιστεύεις πως το έντυπο βιβλίο χάνει την αίγλη του, λόγω των συνθηκών και των τιμών;


ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Το έντυπο βιβλίο ποτέ δε θα πεθάνει ακόμα κι αν θεωρείται είδος πολυτελείας. Και αυτό το λέω επειδή η αίσθηση και η μυρωδιά του χαρτιού δε συγκρίνεται με τίποτα άλλο… και έπειτα το υποστηρίζω, γιατί πλέον, σε κάθε μέρος του πλανήτη, ο αναγνώστης μπορεί να προμηθευτεί μεταχειρισμένα βιβλία σε πάρα πολύ χαμηλές τιμές.


Με το ebook η σχέση μου είναι πολύ μέτρια. Μικρότερη σε ηλικία διάβαζα αρκετά μυθιστορήματα στο Wattpad, όμως όσο μεγαλώνω, παρατηρώ πως η οθόνη κουράζει τα μάτια μου. Σε Ηλεκτρονική μορφή προτιμώ να διαβάζω ανάλαφρα είδη και, κυρίως, μικρής έκτασης. Ειδάλλως πώς θα μπορέσω να υπογραμμίσω με το μολυβάκι μου, αγαπημένες φράσεις;




Μαρία Τσαβαλά: Η σχέση μου με τη συγγραφή είναι παθιασμένη.

Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια. Πόσο βοηθάει η ανάγνωση στην εξέλιξή σου ως συγγραφέας; Αγαπημένα είδη βιβλίων έχεις;


Θα σου απαντήσω ανάποδα!

Εκτός από αναγνώστρια είμαι και συγγραφέας… Γιατί αν δε διάβαζα μανιωδώς, πώς θα κατάφερνα να γράψω; Μα το μόνο όπλο που διαθέτουμε εμείς οι συγγραφείς, είναι το διάβασμα! Είναι η μελέτη, η έρευνα! Από τότε που ξεκίνησα το γράψιμο μέχρι τώρα, νομίζω πως έχω βελτιωθεί αρκετά. Και ο μοναδικός παράγοντας που ευθύνεται για αυτό, είναι η συστηματική ανάγνωση βιβλίων.


Λατρεύω την κλασική - γοτθική λογοτεχνία. Ω, ναι! Πάρε μου την ψυχή… ειδικά όταν μιλάμε για Ρωσική λογοτεχνία… κόβω φλέβα!


Διατηρείς ένα λογαριασμό στο Ίνσταγκραμ όπου μιλάς για βιβλία. Πόσο σε έχει βοηθήσει η επαφή σου με το κοινό μέσω αυτού;


Το bookstagram διεύρυνε τους αναγνωστικούς μου ορίζοντες. Έμαθα να διαβάζω κι άλλα είδη, γνωρίζοντας βιβλία που κάποτε, ούτε κατά διάνοια δε θα τους έδινα μια πρώτη ευκαιρία. Η βιβλιοφιλική κοινότητα με έφερε κοντά με αληθινούς βιβλιοφάγους, ακόμα και με εκδοτικούς οίκους. Με βοήθησε να μάθω κάποια πράγματα για την έκδοση ενός βιβλίου, ακόμα και να αποκτήσω αναγνωστικό κοινό. Γενικά θα ήθελα να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στο προσωπικό μου προφίλ και όταν ο γιος μου λίγο μεγαλώσει, θα φροντίσω να συμβεί!


Μαρία σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, για το χρόνο σου. Κλείνοντας, θες να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες;


Αγαπημένη μου, σε ευχαριστώ θερμά για αυτή την όμορφη συζήτηση. Είσαι μοναδική και εύχομαι τα καλύτερα να σου συμβούν ❤️

Δεν είσαι μόνο μια υπέροχη συγγραφέας, είσαι και ένας φιλότιμος άνθρωπος. Κάτι που στις μέρες μας σπανίζει…

125 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Commentaires


bottom of page