Βιογραφικό:
«Ονομάζομαι Μαρία Στεφάνου Κοβιού. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Κορυδαλλό. Από παιδί αγαπούσα το θέατρο και το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου ήταν να γίνω ηθοποιός. Από πολύ μικρή ξεκίνησα μαθήματα Υποκριτικής και Θεάτρου ενώ συμμετείχα σε αρκετές ερασιτεχνικές παραστάσεις. Αργότερα σπούδασα Υποκριτική στο Θέατρο των Αλλαγών και η συγγραφή προέκυψε στη συνέχεια αναπάντεχα, δειλά και ερασιτεχνικά. Άρχισα να γράφω τις πρώτες μου ιστορίες μόνο για εμένα αλλά και για εκείνους που ήθελαν να τις διαβάσουν. Όμως επειδή τα όνειρα είναι για να πραγματοποιούνται, σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω κι εγώ η ίδια πως, ήρθε η στιγμή που κράτησα στα χέρια μου έντυπο το πρώτο μου βιβλίο. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Αγαπώ όλων των ειδών τα βιβλία, την τέχνη, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Αγαπώ επίσης τους μεγάλους έρωτες, εκείνους που απλά προέκυψαν δίχως γιατί ή επειδή, όμως υπάρχουν εξαιτίας της ίδιας της μοίρας και γι’ αυτούς θέλω να γράφω, να τους εκφράζω και να τους μοιράζομαι. Εύχομαι μαζί να κάνουμε μεγάλα ταξίδια σε κόσμους μαγικούς κι ονειρεμένους».
Συνέντευξη:
Μαρία καλώς ήρθες στα Λογοτεχνικά ταξίδια και σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Πες μας δύο πράγματα για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε σαν άνθρωπο, πάνω από όλα.
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη φιλοξενία! Λοιπόν, είμαι η Μαρία και οι μεγάλες μου αγάπες σ’ αυτή τη ζωή είναι τα δύο μου παιδιά, η λογοτεχνία, να διαβάζω και να γράφω βιβλία και τέλος το θέατρο καθώς συμμετέχω από παιδί σε θεατρικές, ερασιτεχνικές παραστάσεις.
Η συγγραφή πως προέκυψε στη ζωή σου; Ήταν κάτι που κυνήγησες ή μπήκε στη ζωή σου αναπάντεχα;
Η συγγραφή είναι κάτι που ξεκίνησε καθαρά ως μέσο έκφρασης. Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι κάποια μέρα θα κρατούσα ένα έντυπο δικό μου βιβλίο στα χέρια μου. Ξεκίνησα να γράφω καθαρά ερασιτεχνικά με μόνο στόχο την προσωπική μου ευχαρίστηση και κατ’ επέκταση και όλων εκείνων των αναγνωστών που διάβαζαν τις ιστορίες μου στο διαδίκτυο.
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στο χώρο του βιβλίου και ποιες ήταν οι αρχικές εμπειρίες κι εντυπώσεις σου;
Αν μιλάμε για το επαγγελματικό κομμάτι της έκδοσης, οι πρώτες εμπειρίες και εντυπώσεις θα έλεγα ότι ήταν τουλάχιστον απογοητευτικές. Εννοείται ότι πήρα πολλές απορριπτικές απαντήσεις για τα έργα που υπέβαλα προς αξιολόγηση στους διάφορους εκδοτικούς οίκους. Παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω. Προσπάθησα ξανά και ξανά και ξανά πιστεύοντας ακράδαντα ότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να πραγματοποιήσω το όνειρο μου.
Πόσο δύσκολος είναι ο χώρος του βιβλίου; Είναι τόσο ιδανικός, φωτεινός και ρομαντικός, όπως φαίνεται σε πολλούς που δεν είναι μέρος του; Υπάρχει κάτι που αγαπάς, αλλά και που “μισείς” σε αυτόν τον χώρο; Πόσα διδάχτηκες από τις συνεργασίες σου και βάση των εμπειριών που μάζεψες, ποια συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που ξεκινάει τώρα την πορεία του στο χώρο;
Ο χώρος του βιβλίου δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα σε καμία περίπτωση, το αντίθετο θα έλεγα. Πρέπει να έχει κανείς γερό στομάχι, τεράστια αποθέματα υπομονής και επιμονής. Αυτό που κατάφερα να αγαπώ τώρα πια μετά από τα τόσα χρόνια που ασχολούμαι επαγγελματικά με τη συγγραφή είναι τη διαδικασία της έκδοσης ενός βιβλίου. Δηλαδή την επιμέλεια, τον σχεδιασμό του εξωφύλλου και την υλοποίηση. Με λίγα λόγια «αγαπώ» τη στιγμή που το βιβλίο θα καταλήξει έντυπο στα δικά μου χέρια. Εκείνο που «μισώ», είναι την υποκρισία που δυστυχώς υπάρχει στους λογοτεχνικούς κύκλους. Ωστόσο, έμαθα πια να ζω με αυτή και να τη διαχειρίζομαι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η αλήθεια είναι πως διδάχτηκα πολλά. Είχα πολύ κακές και μέτριες συνεργασίες αλλά σήμερα μπορώ να πω ότι συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν και σέβονται απόλυτα τους αναγνώστες αλλά και τους συνεργάτες τους. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό γιατί δυστυχώς δεν είναι κάτι που συναντά κανείς συχνά. Καταλήγω να πω ότι κάποια στιγμή με βοήθησε και η τύχη.
Σ’ εκείνον που ξεκινά τώρα αυτό το ταξίδι θα έλεγα να μην χάνει το κουράγιο του, να πιστεύει στον εαυτό του και να συνεχίζει την προσπάθεια εφόσον αγαπά το βιβλίο και τη συγγραφή. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται κανένα άλλο πολεμοφόδιο παρά μόνο ειλικρινή και αυθεντική αγάπη για την λογοτεχνία.
Ας μιλήσουμε για το τελευταίο σου βιβλίο που κυκλοφορεί από τη σειρά Silk με τίτλο “Θάρρος ή αλήθεια”. Ανήκει στη σειρά Erotica κι είναι το πρώτο σου καθαρά ερωτικό βιβλίο. Πόσο σε δυσκόλεψε η συγγραφή του και τελικά ήταν εύκολο να βγεις από τη ζώνη ασφαλείας σου;
Δεν είναι αυτή η πρώτη τόσο ερωτική – αισθησιακή ιστορία που έγραψα. Αντίθετα έχω γράψει πολλές του είδους στο παρελθόν απλά δεν είχα τολμήσει μέχρι σήμερα να πάρω το ρίσκο της έκδοσης ενός τέτοιου βιβλίου. Άρα δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της συγγραφής του και βγήκα από τη ζώνη «ασφαλείας» μου μόνο εκδοτικά επί της ουσίας. Ήταν ένα μεγάλο βήμα και μια απόφαση που την σκέφτηκα πάρα πολύ καλά πριν προχωρήσω. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για να μην το κάνω αλλά τελικά κατέληξα να πω ότι ο έρωτας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ταμπού. Το αντίθετο μάλιστα. Πιστεύω πλέον ότι είναι μεγάλη μου τιμή να μπορώ να εκφράσω και να περιγράψω με λεπτομέρειες κάτι τόσο όμορφο και ιερό.
«Υπήρχαν ένα σωρό τρόποι να ενωθούν δύο άνθρωποι κι αυτό ήταν κάτι που το γνώριζα καλά. Η επιθυμία, ο πόθος και η έλξη μας καθοδηγούσαν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, αλλά τούτη τη στιγμή υπήρχε μόνο έρωτας ανάμεσά μας. Ατόφιος, αυθεντικός και συγκλονιστικός μετατρέποντας την ερωτική πράξη σε μια ιεροτελεστία, μετουσιώνοντας την σε κάτι ιερό».
Απόσπασμα από το βιβλίο "Θάρρος ή αλήθεια;"
Πες μας μερικά πράγματα για την υπόθεση του βιβλίου και από που άντλησες έμπνευση;
Η Σύλβα και ο Ορέστης είναι δύο άνθρωποι με παράλληλες ζωές οι οποίες όμως κάποιες στιγμές συναντιούνται και αυτές είναι καθοριστικές. Δεν είναι απλά ο έρωτας, το πάθος ή ο πόθος που τους ενώνει αλλά κάτι πολύ βαθύτερο, θα μπορούσα να πω η ίδια η μοίρα.
Έμπνευση αντλώ αδιάκοπα από το οτιδήποτε στη ζωή μου. Μπορεί να είναι ένα άλλο βιβλίο, μια ταινία, οπωσδήποτε η μουσική. Ωστόσο γι’ αυτό το βιβλίο συγκεκριμένα υπήρξαν και κάποιοι άνθρωποι που οι ιστορίες και οι εμπειρίες τους έγιναν η αφετηρία μου.
Σύστησέ μας τους κύριους χαρακτήρες του βιβλίου σου. Ποιοι είναι, τι θέλουν από τη ζωή, τι τους καθοδηγεί; Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που να του έχεις αδυναμία ή και κάποιος που να κουβαλάει δικά σου χαρακτηριστικά;
Τα κεντρικά πρόσωπα είναι η Σύλβα Καΐρη και ο Ορέστης Σερέτης. Κουβαλούν και οι δύο ένα σκοτεινό και μπερδεμένο παρελθόν. Παλεύει ο καθένας τους ξεχωριστά αδιάκοπα με τους δικούς του προσωπικούς δαίμονες και αυτό που θέλουν είναι ότι θέλει ο κάθε άνθρωπος από τη ζωή του, να γίνουν ευτυχισμένοι.
Η αλήθεια είναι πως έχω μεγάλη αδυναμία στη Σύλβα. Είναι στην κυριολεξία η πιο δυναμική μου ηρωίδα, μια γυναίκα που τολμά να διεκδικεί αυτά που θέλει, να έρχεται αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό. Και ναι, σίγουρα κουβαλάει κάποια δικά μου χαρακτηριστικά που είναι όμως θαμμένα πολύ βαθιά μέσα μου κι αυτό το λέω επειδή ξέρω ότι γενικότερα οι άλλοι θεωρούν ότι είμαι ένας πολύ χαμηλών τόνων άνθρωπος.
Η Σύλβα και ο Ορέστης είναι δύο άνθρωποι παθιασμένοι που ο καθένας κουβαλάει το δικό του συναισθηματικό φορτίο. Τι είναι αυτό που τους ενώνει και τι είναι ικανό να τους κρατήσει χώρια; Ο φόβος και ο εγωισμός τι ρόλο παίζουν στη ζωή και τη σχέση τους;
Όπως είπα και πιο πάνω, τους ενώνει με κάποιο τρόπο παράδοξο η ίδια η μοίρα. Εκείνο που μπορεί να τους κρατήσει χώρια είναι οπωσδήποτε ο εγωισμός που παίζει πρωταρχικό ρόλο και στη ζωή τους αλλά και στη σχέση τους. Αυτή είναι άλλωστε και η υπέρβαση που έχει να κάνει ο καθένας από εμάς σε αυτή τη ζωή, ν’ αφήσει στην άκρη τον εγωισμό του, να δει πέρα από τον εαυτό του και να προσεγγίσει τους άλλους με καλές προθέσεις, ενσυναίσθηση και συμπόνοια.
«Φοβόμουν τον εαυτό μου ακριβώς επειδή μέχρι τότε πίστευα ακράδαντα ότι ο έρωτας ήταν κάτι που δεν θα βίωνα ποτέ, κάτι που δεν μου ταίριαζε, κάτι πέρα από τα όρια της δικής μου ύπαρξης και υπόστασης.
Όμως υπήρχε πάντα η πιθανότητα να κάνω λάθος...»
Απόσπασμα από το βιβλίο "Θάρρος ή αλήθεια;"
Μπορεί μια έντονη σωματική έλξη να μετατραπεί σε κάτι πιο δυνατό; Οι χαρακτήρες του βιβλίου σου, τι έπρεπε να “θυσιάσουν” για τον έρωτα;
Πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει εκείνο που λέμε «χημεία» μεταξύ δύο ανθρώπων και αυτό να δημιουργήσει μία έντονη και δυνατή σεξουαλική σχέση. Δεν είναι κάτι σπάνιο ή ασυνήθιστο να μετατραπεί στη συνέχεια σε κάτι άλλο πιο δυνατό. Όμως απαραίτητη προϋπόθεση για μία αγαπητική και ουσιαστική σχέση είναι ο αλληλοσεβασμός σε όλα τα επίπεδα.
Οι ήρωες του βιβλίου μου δεν χρειάστηκε επί της ουσίας να θυσιάσουν κάτι. Ήταν απαραίτητο όμως να κοιτάξουν βαθιά μέσα τους από μία άλλη οπτική γωνία, από ένα διαφορετικό πρίσμα θα έλεγα κι εκεί βρήκαν τις απαντήσεις για τις οποίες έψαχναν.
Το επόμενο συγγραφικό σου βήμα ποιο είναι; Καταρχάς, θα έγραφες ξανά ένα βιβλίο για τη σειρά Silk Erotica ; Τι να περιμένουμε μελλοντικά από σένα;
Έχω ξεκινήσει ήδη να γράφω το επόμενο βιβλίο μου που θα κυκλοφορήσει από τη σειρά και ναι, είναι Silk Erotica. Τώρα που έγινε η αρχή μ’ ένα βιβλίο όπως είναι το Θάρρος ή Αλήθεια, μου είναι ακόμα πιο εύκολο να πάω ακόμα πιο βαθιά και να εξερευνήσω και να εκφράσω το είδος με θέρμη και ενθουσιασμό.
Σε λίγους μήνες θα επανακυκλοφορήσει σε αναθεωρημένη έκδοση από τη σειρά Silk το βιβλίο μου Σιωπή στο Σκοτάδι και αργότερα θ’ ακολουθήσει το Erotica. Οπότε αυτό που μπορώ να πω αυτή τη στιγμή είναι πως το 2025 θα είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και δημιουργική χρονιά για μένα!
«Γιατί κανονικά αυτό θα έπρεπε να είναι ο έρωτας για όλους, αυθόρμητος, ανεμπόδιστος, απόλυτος και ορμητικός. Όπως ακριβώς είναι μια ανάσα. Απαραίτητη για τη ζωή και απόλυτα φυσική κι επαναλαμβανόμενη μέχρι το τέλος της».
Απόσπασμα από το βιβλίο "Δεσμώτες του πάθους"
Εκτός από συγγραφέας είσαι κι αναγνώστρια; Τι σου αρέσει να διαβάζεις και ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε ταξίδεψε;
Μα και βέβαια είμαι αναγνώστρια! Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν συγγραφέα ο οποίος δεν είναι πρώτα απ’ όλα αναγνώστης!
Μου αρέσει να διαβάζω όλα τα είδη βιβλίων, δεν έχω όρια παρά μόνο προτιμήσεις. Αγαπώ ιδιαίτερα τη ρομαντική αισθηματική λογοτεχνία αλλά μου αρέσουν εξίσου τα ιστορικά μυθιστορήματα και οι αληθινές ιστορίες και βιογραφίες.
Το βιβλίο που διαβάζω αυτές τις μέρες είναι το «Θέλω» την επιμέλεια του οποίου έχει η γνωστή και διάσημη ηθοποιός Gillian Anderson. Πρόκειται για μία συλλογή από ανώνυμες επιστολές γυναικών όπου εξομολογούνται τις βαθύτερες σεξουαλικές επιθυμίες και φαντασιώσεις τους. Πολύ ενδιαφέρον και μεγάλη έμπνευση θα έλεγα για το είδος που εγώ γράφω.
Μαρία σ’ ευχαριστώ πολύ για μία ακόμη φορά για το χρόνο σου κι εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνεις. Αν θες, κλείνοντας, στείλε ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου!
Νεκταρία μου και πάλι σ’ ευχαριστώ για τη φιλοξενία, απόλαυσα πραγματικά την κουβέντα μας.
Μόνο ένα μήνυμα θα μπορούσα να στείλω στους αναγνώστες μου και αυτό θα ήταν: αγαπάτε τη ζωή που είναι ένα μοναδικό και τόσο συναρπαστικό δώρο! Ζήστε κάθε λεπτό, κάθε στιγμή με αγνή καρδιά, θάρρος και αλήθεια!
Comments