Μάγδα, καλωσόρισες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Πες μας μερικά πράγματα για σένα, για να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Καλώς σας βρήκα!!!! Είμαι πολύ χαρούμενη Νεκταρία, που ανταμώνουμε, εδώ στα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ σου ΤΑΞΙΔΙΑ και σε ευχαριστώ για την φιλοξενία!!! Η όμορφη Θεσσαλονίκη είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα…μέσα σε μία υπέροχη οικογένεια που μου πρόσφερε απεριόριστη αγάπη!!! Στις μνήμες μου έχω αμέτρητες εικόνες ντυμένες με θάλασσα, την οποία λατρεύω και δεν μπορώ να ζήσω μακριά της!!! Ο Θερμαϊκός είναι το σπίτι μου!!! Εκτός από την θάλασσα, την καρδιά μου κέρδισε από νωρίς και η λογοτεχνία. Με θυμάμαι από παιδί να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία, ενώ γέμιζα τις άδειες σελίδες των τετραδίων μου με ιστορίες, ποιήματα, στιχάκια, σκέψεις και συναισθήματα. Μεγαλώνοντας ακολούθησα τον δρόμο της δημοσιογραφίας, σπουδάζοντας στο Κ.Ε.Φ.Κ.Σ. στη Θεσσαλονίκη και πολύ γρήγορα βρέθηκα να κάνω πρακτική στον τηλεοπτικό σταθμό TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, όπου έμεινα ως εργαζόμενη εκεί για πέντε χρόνια. Ακολούθησε το TV EUROPE ONE, το TV ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και το BS. Παράλληλα, εργάστηκα στο ραδιόφωνο και σε διάφορα περιοδικά. Το δημοσιογραφικό μου περιβάλλον ήταν κυρίως ειδησεογραφικό και συγκεκριμένα η σύνταξη και η παρουσίαση δελτίων ειδήσεων ή άλλων ενημερωτικών εκπομπών. Η καθημερινότητά μου είναι γεμάτη από μουσικούς ήχους, καθώς είμαι παντρεμένη με Μουσικό και έχω μία κόρη στην εφηβεία!!!
Από τη δημοσιογραφία, στη συγγραφή, πόσο λογική ήταν αυτή η μετάβαση για σένα και για ποιον λόγο γράφεις;
Στην πραγματικότητα έγινε το αντίθετο!!! Γιατί όπως ανέφερα και παραπάνω, πρώτα μπήκε η συγγραφή στη ζωή μου και μετά η δημοσιογραφία!!! Είναι δύο τομείς τελείως διαφορετικοί, ωστόσο πρέπει να παραδεχτώ, ότι στη δική μου περίπτωση υπήρξε αλληλεπίδραση. Η λογοτεχνία με βοήθησε να βελτιωθώ στη σύνταξη δημοσιογραφικών κειμένων και η δημοσιογραφία μου άνοιξε νέους δρόμους στην φαντασία μου. Στο ερώτημά σου για ποιο λόγο γράφω, θα αναφέρω με σιγουριά, ότι όλη αυτή η διαδικασία με ηρεμεί, με λυτρώνει, με ανακουφίζει και με ευχαριστεί. Η ευαισθησία μου, τα έντονα συναισθήματά μου και η αδάμαστη φαντασία μου, ψάχνουν διαρκώς διέξοδο για να απελευθερωθούν, ωθώντας με, να τα αποτυπώσω όλα αυτά στο χαρτί.
Η αρχή στο χώρο των εκδόσεων έγινε με μία ποιητική συλλογή. Πες μας μερικά πράγματα για τον «ΒΥΘΌ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ».
Πραγματικά, η πρώτη μου δημόσια παρουσία, στο χώρο των εκδόσεων έγινε πριν πολλά χρόνια με μία ποιητική συλλογή. Αφορά ποιήματα της εφηβικής μου ηλικίας και με την παρότρυνση ενός φίλου δημοσιογράφου και συγγραφέα, που του τα εμπιστεύθηκα και τα διάβασε, τόλμησα να κάνω το πρώτο μου εκδοτικό βήμα. Στις σελίδες αυτού του μικρού βιβλίου, υπάρχουν πεζόμορφα ποιήματα και μέσα από τις λέξεις ξεπηδούν μερικές από τις σκέψεις και τα συναισθήματα εκείνης της εφηβικής περιόδου. Η συνήθεια αυτή συνεχίζεται και από τότε έχω φυλαγμένα πολλά τέτοια ποιήματα.
Ακολούθησε ένα παιδικό χριστουγεννιάτικο μυθιστόρημα με τίτλο «ΠΟΙΟΣ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ;» Μίλησε μας λίγο, γι΄ αυτό το, πραγματικά, πανέμορφο παραμύθι.
Αφορμή για να γεννηθεί αυτό το παραμύθι, στάθηκε η κόρη μου και η επιθυμία μου να της αποκαλύψω, με έναν διαφορετικό τρόπο, την αλήθεια για την ύπαρξη του Αι-Βασίλη. Επειδή την είχα κάνει να πιστέψει σε Εκείνον, τρόμαζα στην ιδέα ότι θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη της σε μένα, ενώ δεν ήθελα να χάσει την μαγεία των Χριστουγέννων. Έτσι έγραψα αυτή την χριστουγεννιάτικη ιστορία, πασπαλισμένη με πολλή αγάπη, που σκοπό είχε να γνωρίσει στα παιδιά, την αξία της πίστης, της καλοσύνης, της προσφοράς, της αλληλεγγύης, αλλά και την σπουδαιότητα της οικογένειας και της πραγματικής φιλίας. Όποιος διαβάσει το βιβλίο, με έναν μαγικό τρόπο συνεχίζει να πιστεύει στην ύπαρξη του Άγιου Βασίλη. Άλλωστε, για μένα, δεν φοράει μόνο κόκκινη στολή, ούτε έρχεται μία φορά το χρόνο στη ζωή μας. Ο Άγιος Βασίλης έχει πολλά πρόσωπα και μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή τον έχουμε ανάγκη. Ο Άγιος Βασίλης μπορεί να έχει και το δικό μας πρόσωπο, όταν απλώνουμε το χέρι να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας.
Η συνέχεια έγινε με το μυθιστόρημα “Μωβ σκιές”. Πριν μιλήσουμε γι’ αυτό, θέλω να μάθω τελικά τι είναι πιο δύσκολο να γράφεις, μυθιστορήματα, ποίηση ή παιδικά βιβλία;
Αγαπώ το ίδιο και τρία είδη και δίνω τον καλύτερό μου εαυτό ότι κι αν αποφασίσω να γράψω. Η συγγραφή όμως ενός παιδικού βιβλίου, πιστεύω ότι είναι δυσκολότερη, καθώς το βάρος της ευθύνης είναι μεγαλύτερο. Η τρυφερή ηλικία των μικρών αναγνωστών, επιβάλλει μεγαλύτερη προσοχή και υπευθυνότητα.
Ας μιλήσουμε λίγο για τις “Μωβ σκιές”. Τι συμβολίζει το μωβ χρώμα;
Η επιλογή να χρωματίσω μωβ τις σκιές, δεν ήταν τυχαία. Το χρώμα έχει άμεση σχέση με την πλοκή του βιβλίου και θα ήθελα αυτή τη σχέση να την ανακαλύψουν οι αναγνώστες. Όσον αφορά τις σκιές, μπορώ να αποκαλύψω ότι πρόκειται για τραγικές, μοιραίες στιγμές, που ξέρουν να ακολουθούν την ζωή… μια ζωή που ταλαντεύεται σε μωβ αποχρώσεις.
Πες μας δύο λόγια για το βιβλίο σου και γιατί διάλεξες αυτό το θέμα; Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γράψεις αυτό το βιβλίο;
Με φόντο το θέατρο και τον χώρο της τηλεόρασης, μία ηθοποιός γεμάτη όνειρα και μία απογοητευμένη δημοσιογράφος, πορεύονται μαζί στη ζωή, γιατί τις δένει μία αδελφική φιλία. Μία φιλία, που δοκιμάζεται στον χρόνο, αλλά αντέχει και δυναμώνει μέσα στις δυσκολίες και τις όποιες απώλειες. Αναζητώντας την ευτυχία τους, οι δύο ηρωίδες, αναρωτιούνται αν βρίσκεται στους έρωτες, στην επαγγελματική καταξίωση ή στη γαλήνη της ψυχής. Διαβάζοντας την ιστορία, τις βλέπουμε να αγωνίζονται σκληρά στον επαγγελματικό στίβο, ενώ περνάνε ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές στις ερωτικές τους σχέσεις. Σε όλη αυτή τη διαδρομή, έρχονται αντιμέτωπες με την μοίρα τους, δίνοντας μάχες για να ξεπεράσουν το πεπρωμένο τους. Κάπου εκεί γεννιέται η αγωνία του αναγνώστη, για το αν τελικά θα τα καταφέρουν στη ζωή τους. Πρέπει να τονίσω ότι η ιστορία μου είναι μυθοπλαστική!!! Στηρίζεται στη φαντασία και το συναίσθημά μου. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι μάλλον υπήρξαν ερεθίσματα και από την πραγματική ζωή. …ίσως η παιδική μνήμη, της εικόνας μιας κακοποιημένης γυναίκας, σε συνδυασμό με τις ειδήσεις για τις συνεχόμενες φριχτές δολοφονίες γυναικών από το χέρι των συντρόφων ή των συζύγων… …ίσως οι επιφανειακές ανθρώπινες σχέσεις που βλέπω γύρω μου, ενώ όλοι αναζητούν την πραγματική φιλία, τον αληθινό έρωτα, την παντοτινή αγάπη, την τίμια επαγγελματική σχέση. …ίσως να με επηρέασε το ανώφελο ξόδεμα του εαυτού μας, στο κυνήγι της ευτυχίας… μιας ευτυχίας που τελικά πρέπει να ψάξουμε μέσα μας για να την βρούμε… …ίσως ο διαρκής αγώνας μας, για ένα καλύτερο αύριο, που ποτέ δεν γίνεται σήμερα… Όλα αυτά μαζί, νομίζω με οδήγησαν να γράψω τις ΜΩΒ ΣΚΙΕΣ.
Σύστησέ μας τους πρωταγωνιστές σου. Πες μας δυο λόγια για τον καθένα.
Όπως ανέφερα και παραπάνω, στις σελίδες του βιβλίου, συναντούμε δύο αδελφικές φίλες. Η μία, που μας διηγείται την ιστορία, δεν μας αποκαλύπτει ποτέ το όνομά της, αλλά τα συναισθήματά της. Μας δείχνει πως νιώθει σε ότι βιώνει στη ζωή της και μας ζητά να την συναισθανθούμε, ενώ αφήνει τον εαυτό της να πορευτεί με τις προσταγές της μοίρας της. Η άλλη ηρωίδα, είναι η Αλίκη, η οποία θα μπορούσε να έχει το όνομα οποιασδήποτε γυναίκας, που έχει υποστεί την κακοποίηση, από το βίαιο χέρι του συντρόφου της. Ενδεικτικά θα αναφέρω το όνομα της Ελένης, της Γαρυφαλιάς, της Καρολάιν, της Κικής, της Δώρας, της Αδαμαντίας, της Φωτεινής, της Νεκταρίας και τόσα άλλα γυναικεία ονόματα, με τελευταίο εκείνο της Κυριακής, που πρόσφατα έχασε τη ζωή της, από τις αλλεπάλληλες μαχαιριές του πρώην συντρόφου της. Όπως καταλάβατε, μεταξύ άλλων, το βιβλίο μου, αγγίζει και το ευαίσθητο θέμα της κακοποίησης των γυναικών. Άλλωστε είναι αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που «έφυγαν» άδικα από κοντά μας. Η Αλίκη, είναι εκείνο το δικό μου φανταστικό πρόσωπο, που τυλιγμένη στον φόβο και την σιωπή, μας στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα, ότι η ΒΙΑ δεν έχει καμία θέση, στις σχέσεις αγάπης. Η ΒΙΑ δεν χωρά πουθενά.
Οι γυναικοκτονίες, δυστυχώς, έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, όπως και η κακοποίηση γυναικών, γενικά. Πιστεύεις πως ήταν ένα φαινόμενο που υπήρχε σε τόσο μεγάλη έκταση ή τα τελευταία χρόνια τα πράγματα χειροτέρεψαν; Επίσης, γιατί τώρα γίνονται πιο γνωστές τέτοιες υποθέσεις;
Δυστυχώς, ο κατάλογος με τις γυναίκες που έχουν υποστεί την οποιαδήποτε μορφή βίας ή έχουν χάσει τη ζωή τους από το χέρι του συντρόφου, είναι πολύ μακρύς. Θεωρώ ότι από πάντα υπήρχαν κακοποιητικές συμπεριφορές εις βάρος των γυναικών και ότι έμεναν στη σιωπή. Για αυτό και δεν γινόταν γνωστές τέτοιες υποθέσεις. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια να σπάσει αυτή η σιωπή και οι γυναίκες να βρουν τη δύναμη να μιλήσουν και να ζητήσουν βοήθεια. Αν και έχουν γίνει σημαντικά βήματα, προς την κατεύθυνση αυτή, έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμη για να τα καταφέρουμε.
Τι μπορεί να ωθήσει έναν άνθρωπο να κάνει κακό σε κάποιον που υποτίθεται πως αγαπά; Πιστεύεις πως υπάρχει ουσιαστική βοήθεια απέναντι στα θύματα;
Παρά τις τόσες προσπάθειες για την ισότητα των δύο φίλων, ακόμη κάποια παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε κακοποιητικά οικογενειακά περιβάλλοντα, μαθαίνοντας πως ο άντρας εξουσιάζει και η γυναίκα εξουσιάζεται. Η διαπαιδαγώγηση μέσα σε αυτές τις οικογένειες, δίνουν περισσότερες πιθανότητες στα αγόρια να ασκήσουν βία στην ενήλικη ζωή τους, όπως έκανε ο ίδιος ο πατέρας τους. Και τα κορίτσια να ανεχτούν κακοποιητικές συμπεριφορές, όπως έκανε η μητέρα τους. Πιστεύω ότι έχουμε να κάνουμε πολλή δουλειά ακόμη σε κοινωνικό, οικογενειακό και ατομικό επίπεδο. Κι ας έρθουμε στη θέση της γυναίκας, που υφίσταται την κακοποίηση. Τι είναι εκείνο που την κρατά παγιδευμένη, μέσα σε μία σχέση; Γιατί δεν αντιδρά και δέχεται να ζει μέσα στον εφιάλτη; Νομίζω ότι πρώτα απ’ όλα είναι ο φόβος που την καθηλώνει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον. Ο φόβος ότι θα πάθει κακό εκείνη ή οι δική της άνθρωποι και η πεποίθηση ότι είναι μόνη και δεν μπορεί κανείς να την βοηθήσει και να την προστατέψει. Ξέρει ότι η πολιτεία μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει αυτές τις περιπτώσεις με κάποια χαλαρότητα ή αδιαφορία, με συνέπεια να μην ζητά ποτέ βοήθεια ή να κουκουλώνει την βίαιη συμπεριφορά του άντρα της. Γιατί; Γιατί νομίζει ότι δεν θα βρει την απόλυτη προστασία. Αν και υπάρχουν υπηρεσίες, που μπορεί να απευθυνθεί, η αντίδρασή τους είναι τόσο αργή, που οι εγκληματικές πράξεις, πολλές φορές, τους προλαβαίνουν. Όπως στην περίπτωση της Κυριακής πριν λίγο καιρό, η οποία ζήτησε βοήθεια από την αστυνομία, αλλά δεν της την πρόσφεραν ποτέ, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή της έξω από το αστυνομικό τμήμα. Και πώς να στηριχτεί μία κακοποιημένη γυναίκα, στην βοήθεια της πολιτείας, όταν ο κακοποιητής της, θα αντιμετωπιστεί ως εγκληματίας, μόνο όταν διαπράξει την δολοφονία της. Η σωματική, η λεκτική, η ψυχολογική κακοποίηση δεν θα έπρεπε να αποτελεί έγκλημα; Η κακοποίηση των γυναικών έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις, που πρέπει να μας ταρακουνήσει σαν κοινωνία και να μας κινητοποιήσει, για να μπει ένα τέλος. Οφείλουμε να προστατέψουμε αυτές τις γυναίκες, για να μην θρηνήσουμε κι άλλες ζωές. Οφείλουμε να νιώσουν ότι η προστασία τους είναι δεδομένη και σίγουρη όταν την ζητήσουν. Πρέπει με κάθε τρόπο να σταθούμε δίπλα τους, να τις ωθήσουμε να βγουν από τη σιωπή και το σκοτάδι και να μιλήσουν!!!! Όσον αφορά την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, πρέπει να τα διδάξουμε από πολύ μικρά, ότι ο αλληλοσεβασμός σε μία σχέση είναι το βασικό συστατικό της αγάπης και ότι η βία δεν πρέπει να υπάρχει ούτε σαν λέξη στο λεξιλόγιο τους.
Εκτός από συγγραφέας, είσαι και αναγνώστρια; Βρίσκεις χρόνο να διαβάσεις και τι είδους λογοτεχνία προτιμάς;
Αν και ο χρόνος είναι περιορισμένος, πάντα θα βρω την ευκαιρία να πάρω στα χέρια μου ένα βιβλίο για να διαβάσω. Κυρίως προτιμώ τα κοινωνικά και τα αισθηματικά.
Πως βλέπεις το γεγονός πως οι τιμές των βιβλίων είναι τόσο ακριβές σε σχέση με άλλες χώρες, και πιστεύεις πως αυτό μπορεί κάποια στιγμή να έχει ως αποτέλεσμα την απότομη πτώση του έντυπου βιβλίου;
Το βιβλίο ζει σε πολύ δύσκολες εποχές, καθώς οι οθόνες που μας έχουν κατακλύσει, απειλούν την ύπαρξή του. Ευτυχώς όμως υπάρχουμε τόσοι πολλοί, που αγωνιζόμαστε για το βιβλίο, δίνοντάς του τη θέση που του αξίζει. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια οι τιμές πώλησης των βιβλίων έχουν αυξηθεί, αλλά ευτυχώς υπάρχουν εκδοτικοί οίκοι όπως και οι εκδόσεις Γράφημα, που παλεύουν για να διατηρούν τις τιμές χαμηλά, ώστε ο κάθε αναγνώστης να μπορεί να τα αποκτήσει. Το βιβλίο δεν πρέπει να αποτελεί είδος πολυτελείας, αλλά είδος πρώτης ανάγκης, καθώς πρόκειται για την πνευματική μας τροφή. Ας παλέψουμε όλοι για την επιβίωσή του.
Να περιμένουμε κάτι νέο από σένα; έχεις κάποια μελλοντικά, συγγραφικά σχέδια;
Πάντα γράφω!!! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το τι θα φτάσει όμως στους αναγνώστες, δεν εξαρτάται μόνο από εμένα. Αυτό το διάστημα γράφω ένα ακόμη μυθιστόρημα για τις γυναίκες, ενώ έχω έτοιμο ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι και μία ποιητική συλλογή, χωρίς να ξέρω ποια θα είναι η τύχη τους.
Μάγδα σε ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σου. Κλείνοντας, θες να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου;
Θέλω να ευχαριστήσω τους αναγνώστες μου, για την αγάπη και την στήριξη. Μέχρι στιγμής οι ΜΩΒ ΣΚΙΕΣ ταξιδεύουν με ούριο άνεμο και το οφείλω σε εκείνους. Έχω λάβει υπέροχα μηνύματα αγάπης για το βιβλίο και για εμένα. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, γιατί μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω να γράφω. Όσο για εκείνους που πρόκειται να διαβάσουν το βιβλίο μου, τους ευχαριστώ για αυτή την επιλογή κι εύχομαι να το αγαπήσουν και να βρει μια θέση στην καρδιά και την βιβλιοθήκη τους. Τέλος να ευχαριστήσω κι εσένα Νεκταρία μου, για την φιλοξενία στα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΆ ΤΑΞΙΔΙΑ. Να σε ευχαριστήσω, γιατί η παρουσία σου στο χώρο του βιβλίου είναι σημαντική και πολύτιμη, τόσο για τα έργα σου, όσο και για την στήριξή σου, προς τους υπόλοιπους συγγραφείς.
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της Μάγδας, στο Facebook.