ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ελένη Σίντου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Έχει σπουδάσει Πληροφορική και ΜΜΕ στο ΤΕΙ Πάτρας (Παράρτημα Πύργου).
Το πρώτο της βιβλίο, Αρλίν, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λυκόφως (2020) και αποτελεί το πρώτο μέρος μιας fantasy τριλογίας, με γενικό τίτλο Τα δαιμόνια της Φύσης. Τον Μάρτιο του 2023 κυκλοφόρησαν τα Αδαμάντινα Τείχη (εκδόσεις Ελκυστής) ένα spy fiction μυθιστόρημα με φόντο την εμπόλεμη Ουκρανία και Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους κυκλοφόρησε και το δεύτερο μέρος με τίτλο Αδαμάντινα Τείχη- Φιανκέτο, το οποίο εκτός από spy fiction, έχει χαρακτηριστικά πολιτικού θρίλερ και διαδραματίζεται στην Μεταπολεμική Ουκρανία. Επίσης από τον Δεκέμβριο του 2023, σε μορφή e-book (CarmelasBooks), διατίθεται και το μυθιστόρημα της, 7 Κόκκινα Φεγγάρια.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής, Λογοτεχνίας του φανταστικού, Φιλολογικής Διόρθωσης, Κοσμοπλασίας και Λογοτεχνικής επιμέλειας. Επίσης έχει λάβει πιστοποίηση από το ΚΕΔΙΒΙΜ Παντείου, στο σεμινάριο Εγκληματολογίας (Στο μυαλό ενός δράστη) και αυτή την περίοδο παρακολουθει το σεμινάριο Εγκληματολογίας, του Ευδόκιμου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ελένη, καλωσόρισες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια,. Πες μας δύο λόγια για σένα ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Καλώς βρεθήκαμε κι ευχαριστώ ειλικρινά για τη φιλοξενία. Ξέρεις πάντα μου είναι λίγο δύσκολο να παρουσιάζω τον εαυτό μου. Είμαι 36 ετών, κατάγομαι από τα πανέμορφα Γιάννενα και είμαι μητέρα δύο μικρών κοριτσιών. Έχω σπουδάσει Πληροφορική και ΜΜΕ και έχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια. Μου αρέσουν τα ταξίδια, λογοτεχνικά και μη, η μουσική και τον τελευταίο χρόνο νιώθω μια ακατανίκητη ερωτική έλξη για τη φωτογραφία. Έχω γράψει 15 βιβλία, από τα οποία τα τέσσερα έχουν εκδοθεί.
Πως μπήκε στη ζωή σου ή συγγραφή και τι σου εχει προσφέρειως τώρα;
Τον σπόρο της συγγραφής μου τον φύτεψε, ένας καθηγητής από τη σχολή μου. Τότε αρθρογραφούσα σε μια τοπική εφημερίδα, κοινωνικά άρθρα και κριτικές για ταινίες. Ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουνίου, με σταμάτησε στον διάδρομο και μου είπε εσύ πρέπει να γράψεις ένα βιβλίο. Κι έτσι ξεκίνησα. Στο παρελθόν βέβαια απολάμβανα να γράφω μικρές ιστορίες αλλά το έναυσμα για τη συγγραφή δόθηκε τότε. Η συγγραφή είναι μοναχική αλλά ο χώρος του βιβλίου γενικά μου έχει προσφέρει σημαντικές και ειλικρινείς φιλίες. Επίσης, θεωρώ μεγάλο ατού της συγγραφής, τη δυνατότητα που μας δίνει να μιλάμε δημόσια για όσα μας προβληματίζουν.
Ας μιλήσουμε για τα "Αδαμάντινα Τείχη". Πως εμπνεύστηκες αυτη την ιστορία;
Τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου 2022, χάζευα στα social –μιας και η αϋπνία, είναι το χόμπι μου- . Στην οθόνη εμφανίστηκε μια ειδοποίηση, πως η Ουκρανία δεχόταν επίθεση από τη Ρωσία. Θεώρησα αδιανόητο, πως ο Κόκκινος Καβαλάρης της αποκάλυψης, ίππευε ανενόχλητος στην καρδιά της Ευρώπης. Ξεκίνησα αμέσως ν’ αναζητώ πληροφορίες. Λίγες ώρες αργότερα ο Ουκρανός Πρόεδρος, που όλοι τον χαρακτήριζαν κλόουν, λόγω της επαγγελματικής του πορείας ως κωμικός ηθοποιός, στάθηκε στο κέντρο του πολιορκημένου Κιέβου, δηλώνοντας πως δεν χρειάζεται ταξί αλλά πυρομαχικά. Πως παραμένει στην πατρίδα του και δεν λιποτακτεί. Τότε όλοι οι Ουκρανοί, έπιασαν τα λιανοντούφεκα – γιατί αυτά είχαν τις πρώτες ημέρες του πολέμου- και όρμησαν μπροστά. Γυναίκες και παιδιά στάθηκαν μπροστά στα ρωσικά άρματα μάχης που εισέβαλλαν από τον Βορρά. Αντιστάθηκαν, δίχως φόβο στο Ρωσικό μεγαθήριο. Ήταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη μητέρα πατρίδα, τον πολιτισμό, την αξιοπρέπεια και τις ζωές τους με κάθε κόστος. Η έμπνευση λοιπόν, για να γράψω τα Αδαμάντινα Τείχη, ήταν οι ίδιοι οι Ουκρανοί. Το θάρρος και ο ηρωισμός τους. Κακά τα ψέματα, πόσοι λαοί θα έβλεπαν τον Ρωσικό στρατό και δεν θα υποχωρούσαν; Εκείνοι όμως δεν το έκαναν. Φυλάνε Θερμοπύλες ακόμα και σήμερα, σχεδόν τρία ολόκληρα χρόνια.
Γιατι διάλεξες να διαδραματιστούν στην Ουκρανία τα γεγονότα των βιβλίων; Πόσο δύσκολο ή εύκολο ήταν να μπλέξεις την πραγματικότητα με την φαντασία;
Η Ουκρανία εάν κανείς μελετήσει την ιστορία και γνωρίσει τους ανθρώπους της, είναι μια ιδανική χώρα για να τοποθετήσει κανείς τους ήρωες του. Από τα τοπία, τα ήθη κι έθιμα, τη συνολική τους κουλτούρα αλλά και τα δεινά αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Ωστόσο, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής το να καταπιαστείς με ένα τέτοιο ζήτημα είναι δίκοπο μαχαίρι. Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες και τα ρευστά τα όρια. Ουσιαστικά είχα μια μόνιμη έγνοια, μήπως υπερβώ τα πολιτικά όρια. Δεν είμαι ούτε διεθνολόγος, ούτε στρατιωτικός αναλυτής. Προσπάθησα λοιπόν, να παρουσιάσω την ανθρώπινη πλευρά κυρίως αλλά ταυτόχρονα να καυτηριάσω την παράλογη στάση, όσων ονειρεύονται μεγάλες ιδέες και αιματοβαμμένα χώματα.
Πες μας δύο λόγια για την πρωταγωνίστριά σου, την Μπελ. Ποια είναι, συστησε τη να τη γνωρίσουμε μέσα από τα δικά σου μάτια.
Η Bell Jefferson έχει επιλέξει να είναι μια ψυχρή σκύλα. Έχει φορέσει στην καρδιά της αλεξίσφαιρο γιλέκο. Μια γυναίκα που εκτελεί δίχως να ρωτά αλλά ταυτόχρονα εναντιώνεται σε όσα υποτιμούν τη νοημοσύνη της. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει αγαπήσει ολοκληρωτικά και συχνά έρχεται σε σύγκρουση με τον αυταρχικό πατέρα της. Είναι ανεξάρτητη, δυναμική, ευφυέστατη. Παρόλα αυτά όμως, είναι πάντα πρόθυμη να θυσιαστεί για τους αγαπημένους της. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, για αυτόν τον χαρακτήρα. Είναι γεμάτη αντιθέσεις. Από τη μια τη μισείς και από την άλλη τη λατρεύεις.
Πες μας δύο λόγια για τη σχέση της με τον πρωταγωνιστή του βιβλίου. Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει ο έρωτας στις αποφάσεις της;
Η σχέση αυτή καθορίζει την ψυχοσύνθεση της Μπελ αλλά και τις καθοριστικές αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει ο πρωταγωνιστής. Ουσιαστικά, όλη η ιστορία έχει χτιστεί πάνω στην ιδιαιτερότητα του παράνομου έρωτα τους και τον αντίκτυπο που αυτός έχει.
Μίλησέ μας λίγο για τον Ολεξάντρ, τον πρωταγωνιστή των Αδαμάντινων Τειχών.
Ο Oleksandr! Ο αγαπημένος μου Oleksandr –οφείλω να ομολογήσω- είναι ένας άνδρας, ευφυής, ειλικρινής, ξεροκέφαλος και θαρραλέος. Είναι ένας πολιτικός ηγέτης που εν μέσω της κοινωνικοπολιτικής καταιγίδας και της δίνης του πολέμου, ανυψώνει Τείχη για να υπερασπιστεί, την πατρίδα του, τον έρωτα του, τις πεποιθήσεις του. Ο έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος για εκείνον.
Με τι θα έρθει αντιμέτωπος ο αναγνώστης που θα ανοίξει τις σελίδες του βιβλίου σου; τι προσφέρουν τα Αδαμάντινα Τείχη;
Ακατάπαυστη δράση, έντονα διφορούμενα συναισθήματα, ένα ταξίδι στην μαγική Ουκρανία και φρίκη για τον πόλεμο.
Τα επόμενα βήματα σπυ ποια ειναι; Να περιμένουμε κάτι νέο από σένα;
Αυτή την περίοδο έχω ολοκληρώσει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα. Ευελπιστώ σύντομα να έχω ευχάριστα νέα , να μοιραστώ μαζί σας. Εντός του τρέχοντος έτους ελπίζω να έρθει στα χέρια σας και το τρίτο (και τελευταίο) μέρος από τα Αδαμάντινα Τείχη. Λόγω του τόπου δράσης του, που είναι η Οδησσός, η Κριμαία και η Ρωσία δυσκολεύτηκα αρκετά στη συγκέντρωση πληροφοριών.
Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια και μάλιστα με ιδιαίτερη δράση στα social. Οι παρουσιάσεις που κάνεις με τις φωτογραφίες που ανεβάζεις είναι εξαιρετικές. Πες μας πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με αυτό το κομμάτι; και που μπορούμε να σε βρούμε στα social;
Σε ευχαριστώ ολόψυχα για τα όμορφα λόγια. Όλη αυτή η ιστορία με τις φωτογραφίες ξεκίνησε εντελώς αυθόρμητα. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα κάνουν εύκολα κριτική σε βιβλίο, οπότε μέσω της φωτογραφίας αποτυπώνω, τον ενθουσιασμό μου για το εκάστοτε ανάγνωσμα. Τώρα στα social, μπορείτε να με βρείτε στο Facebook: Eleni Sintou και Instagram: eleni_sintou.
Ο συγγραφικός χώρος είναι, τελικά, στρωμένος με ροδοπέταλα;
Θεωρώ πως, όπως και σε κάθε άλλο χώρο, έτσι και στον συγγραφικό υπάρχουν δύο όψεις. Σαφώς και θα ήταν ουτοπικό να πιστεύουμε πως είναι όλα ρόδινα. Αφενός δε γίνεται όλοι οι άνθρωποι να ταιριάξουν, αφετέρου υπάρχουν και οι κακοπροαίρετοι, που στις περισσότερες περιπτώσεις ανταγωνίζονται ακόμα και τη σκιά τους. Θα μπορούσα να γράψω πολλά αλλά δε θα επεκταθώ. It’s a fucking dirty job! That’s all!
Μαζί με την Ελένη Αποστολάτου φτιάξατε ένα κανάλι όπου ανεβάζετε συνεντεύξεις με συγγραφείς κι ανθρώπους του χώρου του βιβλίου. Πως προέκυψε η συνεργασία και τι θέλετε να καταφέρετε μεσα απο αυτο;
Το Authors Madness προέκυψε αυθόρμητα και είναι ακριβώς που βλέπετε. Σε μια τηλεφωνική επικοινωνία με την αγαπημένη μου, Ελένη, μου εκμυστηρεύτηκε πως σκέφτεται να κάνει κάτι στο youtube. Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία και της πρότεινα να το κάνουμε μαζί, μιας και η σχέση μας έχει πολύ καλό υπόβαθρο και μαζί περνάμε πάντα καλά. Έχουμε πολύ καλή χημεία. Έτσι προέκυψε η εκπομπή. Δεν ξέρω εάν βγαίνει αυτό στον κόσμο αλλά εμείς περνάμε φανταστικά και διασκεδάζουμε κυριολεκτικά το κάθε δευτερόλεπτο. Τώρα, αυτό που θέλουμε είναι να βοηθήσουμε το βιβλίο και τους δημιουργούς, να προβάλλουν τα έργα αλά και τους προβληματισμούς τους.
Τι θα άλλαζες στο χωρο του βιβλίου αν μπορούσες; και πως αντιδράς στο διαχωρισμό που προκύπτει αποκαλώντας εύπεπτα κάποια είδη βιβλίων;
Μμμμ… Θα άλλαζα τα κριτήρια των εκδοτικών οίκων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Σίγουρα το αναγνωστικό κοινό είναι μικρό και με μεγάλες απαιτήσεις. Η έλλειψη χρόνου και το κόστος του βιβλίου απομάκρυναν αρκετό κόσμο από την ανάγνωση. Για εμένα, προσωπικά, δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός. Εύπεπτος είναι ο λαπάς και η φαρίν λακτέ, όχι το βιβλίο.
Έντυπο ή ηλεκτρονικό βιβλίο;
ΕΝΤΥΠΟ! ΕΝΤΥΠΟ! ΕΝΤΥΠΟ! Έχει μια αμεσότητα που το ηλεκτρονικό βιβλίο δε θα καταφέρει να αποκτήσει ποτέ. Η αίσθηση της σελίδας, που γυρίζει, η μυρωδιά του χαρτιού, η αφή, η υπογραφή του συγγραφέα, όλα αυτά τα μικρά πράγματα δεν μπορούν να δοθούν από ένα eBook.
Σε υπέρ ευχαριστώ για το χρόνο σου κι εύχομαι τα καλύτερα στην πορεία σου. Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα σε όσους μας διαβάζουν;
Θα μείνω στα πολύ βασικά. Διαβάστε, ταξιδέψτε, ζήστε. Η ζωή είναι μικρή για να χωρέσει μέσα της, τη μιζέρια, μετριότητες και αναβολές. Πώς να το πω, βρε Νεκταρία μου; Δεν μπορείς να φτάσεις στα Άκρα με το ηλεκτρονικό βιβλίο!
Ευχαριστώ για την απολαυστική συζήτηση και τη θερμή φιλοξενία.
Commentaires