Χριστίνα Μαραγκάκη: Συνεχίζω το ταξίδι εύρεσης του εαυτού μου.

Η Χριστίνα Μαραγκάκη είναι μια νεαρή συγγραφέας που μας προσφέρει όμορφες ιστορίες οι οποίες ειναι γεμάτες με συναίσθημα και κοινωνικά μηνύματα. Το νέο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε πρόσφατα και υπόσχεται να μας ταξιδέψει στην Κρήτη, να μας προβληματίσει, να μας κανει να ερωτευτούμε αλλα και να τραγουδίσουμε!

Μίλησα μαζί της για τη "Μελωδία Αγάπης" κι ειχε πολλα να μου πει...

Χριστίνα καλώς ήρθες και πάλι στα Λογοτεχνικά Ταξίδια.  Πες μας σε ποια φάση της ζωής σου σε βρίσκουμε αυτή τη φορά;

Καλώς σας βρήκα Νεκταρία μου! Χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι ξανά μαζί σας! Συνεχίζω το ταξίδι εύρεσης του εαυτού μου, ολοκληρώνω τη σχολή μου…γενικά βρίσκομαι σε μια φάση όπου έχω αρχίσει να πατάω πιο σταθερά στα πόδια μου.

  Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σου βιβλίο με τίτλο «Μελωδία αγάπης». Πώς νιώθεις που κρατάς ένα ακόμα δημιούργημά σου στα χέρια σου;

Νιώθω όπως ένιωσα όταν έπιασα το πρώτο μου βιβλίο στα χέρια μου! Είναι πραγματικά μαγικό το συναίσθημα του να βλέπεις την ιστορία που με τόσο κόπο, χρόνο και συναίσθημα δημιούργησες να παίρνει τη μορφή βιβλίου! Είναι σαν να κρατάς ένα κομμάτι των ονείρων σου στα χέρια σου. Νιώθω πολύ ευγνώμων που μου έχει δοθεί η ευκαιρία να εκδώσω βιβλίο μα κυρίως, που έχω ανθρώπους γύρω μου που με στηρίζουν σε αυτό το δύσκολο δρόμο, τόσο της συγγραφής όσο και της έκδοσης. Χωρίς εκείνους δεν νομίζω πως θα είχα καταφέρει να φτάσω τόσο μακριά. Νιώθω επίσης περήφανη για τον εαυτό μου. Είμαι ένας άνθρωπος που σχετικά πρόσφατα βρήκα το θάρρος να κυνηγήσω τα όνειρά μου και παρά το φόβο ή τις δυσκολίες ή το άγχος, έμεινα στο κυνήγι. Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, μα είναι πάντα σημαντικό, διότι σε γεμίζει με έναν τρόπο που τίποτα δεν μπορεί συναγωνιστεί!

Πες μας από που άντλησες έμπνευση για το νέο σου βιβλίο;

Η «Μελωδία Αγάπης»  ξεκίνησε να γράφεται σε μια περίοδο πολύ συναισθηματικά φορτισμένη για εμένα. Τότε, είχα συγκινηθεί πολύ από το «Μέχρι να σε βρω» της Αθηνάς Καμάτσου. Είχα ανατριχιάσει με τον απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο που αντιπροσώπευε την ανορεξία. Θυμάμαι όμως να σκέφτομαι πως η δική μου εμπειρία ήταν -και ακόμα είναι- διαφορετική. Δεν είχα διαγνωστεί ποτέ με ανορεξία, αντιμετώπιζα όμως αρκετές δυσκολίες με το σώμα μου και το φαγητό. Είχα περάσει περιόδους όπου δεν έτρωγα για να τιμωρήσω τον εαυτό μου, φτάνοντας μια φορά στα 44 κιλά, και άλλες όπου θα κατέφευγα στο φαγητό για καταφύγιο. Περιόδους όπου μισούσα το σώμα μου, όπου κοιταζόμουν στον καθρέφτη και αντίκριζα μια εικόνα που δεν αντιπροσώπευε την πραγματική εικόνα του σώματός μου… Ένιωθα πολύ μόνη μου σε όλο αυτό που περνούσα. Θέλησα λοιπόν τότε, να γράψω για όλα αυτά, να αποτυπώσω και τη δική μου εμπειρία, που ίσως να βοηθούσε κοπέλες εκεί έξω, κοπέλες σαν εμένα, να μη νιώθουν μόνες τους. Έτσι ξεκίνησε η συγγραφή της «Μελωδίας Αγάπης»… Όσο έγραφα δεν ήμουν σίγουρη ότι τελικά η ιστορία αυτή θα πήγαινε προς έκδοση, όμως τελικά, το αποτέλεσμα το αγάπησα πάρα πολύ και θέλησα να το μοιραστώ, να του δώσω την αρχική μορφή που είχα σκοπό.

  Μίλησε μας για τη «Μελωδία αγάπης». Με τι πραγματεύεται; Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η μουσική που αγαπάς στο να γράψεις αυτό το βιβλίο;

Η «Μελωδία Αγάπης» είναι η ιστορία ενός κιθαρίστα και μιας τραγουδίστριας που, λίγο πριν την αρχή της καλοκαιρινή σεζόν -η οποία είναι πολύ κερδοφόρα για τους καλλιτέχνες- βρίσκονται ξαφνικά χωρίς συνεργάτες. Στριμώχνονται επαγγελματικά, μιας και χάνουν live εμφανίσεις και καταλήγουν σε αδιέξοδο. Μια τυχαία συνάντηση κατά την οποία η έλξη μεταξύ τους είναι ολοφάνερη, καταλήγει σε μια συμφωνία που θα τους φέρει κοντά: μια ψεύτικη σχέση που σκοπό θα έχει να διαφημίσει τη συνεργασία τους. Μόνο που μια σχέση που βασίζεται σε κάτι αληθινό δεν μπορεί να παραμείνει ψεύτικη…

Η μουσική παίζει πάντα πολύ σημαντικό ρόλο κατά τη συγγραφή, ειδικά όμως σε αυτό το βιβλίο, σχεδόν κάθε σκηνή ήταν συνδεδεμένη με ένα τραγούδι. Επειδή και οι δύο μου πρωταγωνιστές ήταν μουσικοί, ήταν πολύ εύκολο για εμένα να παρασυρθώ λίγο παραπάνω από την αγάπη μου για τη μουσική, να την απεικονίσω με μια ελευθερία και μια ένταση που δεν έχω επιτρέψει στον εαυτό μου σε προηγούμενες ιστορίες…

Η πρωταγωνίστρια σου, η Μαρία,  έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες ανασφάλειες με την εικόνα της. Αντιπροσωπεύει, πιστεύεις, τις κοπέλες του σήμερα και τι παίζει ρόλο στη δημιουργία αυτών των ανασφαλειών;

Θεωρώ πως κάθε νέα γυναίκα στις μέρες έχει βιώσει κάποια ανασφάλεια για το σώμα της, κάποια στιγμή στη ζωή της. Ζούμε σε μια εποχή όπου τα μέσα προβάλουν μια εικόνα σώματος που όχι μόνο δεν είναι υγιής αλλά πολλές φορές είναι και ψεύτικη. Φωτογραφίες διάσημων περνούν από επεξεργασία πριν δημοσιευτούν με σκοπό την άσπιλη εικόνα. Παράλληλα, τα φίλτρα στις εφαρμογές βοηθούν κάθε χρήστη να αποκτήσει μέση δαχτυλίδι, λεπτά πόδια, δέρμα καθαρό από σπυράκια…ό,τι ο ίδιος θελήσει. Το αποτέλεσμα είναι ο κάθε χρήστης που χαζεύει στην εφαρμογή να έρχεται συνέχεια αντιμέτωπος με μη ρεαλιστικό περιεχόμενο. Το οποίο όμως περιεχόμενο, λόγω της συχνότητάς του, θέτει κάποια…στάνταρ, κάποια άφταστα στάνταρ. Και δυστυχώς, η πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει μάθει να μην πιστεύει άκριτα τα όσα βλέπει, ειδικά επειδή εκτίθεται σε αυτά από μικρή ηλικία, με αποτέλεσμα να τα κανονικοποιεί. Ούτε εγώ το ήξερα μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Πίστευα πως το πρόβλημα το είχα εγώ, το δικό μου σώμα.  

Πες μας λίγα λόγια για τους δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου σου για να τους δούμε μέσα από τη δική σου ματιά. Ποιος είναι ο Μιχάλης,  ποια είναι η Μαρία και τι είναι αυτό που τους ενώνει και τους χωρίζει;

Ο Μιχάλης είναι ένας πολύ γλυκός νεαρός, με χιούμορ και ενσυναίσθηση. Έχει ένα παρελθόν που τον πληγώνει, χωρίς όμως να τον κάνει να χάσει την πίστη του στην αγάπη. Βρίσκει διέξοδο, καταφύγιο και έμπνευση στη μουσική.

Η Μαρία είναι μια κοπέλα που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ. Βασανίζεται καθημερινά από τη σχέση της με το φαγητό και την εικόνα που έχει για το σώμα της. Το τραγούδι είναι για εκείνη οξυγόνο.

Πιστεύω πως το κύριο πράγμα που τους ένωσε, που τους έφερε κοντά, ήταν η μουσική. Αυτό που θα είχε τη δύναμη να τους χωρίσει, θα ήταν οι τοίχοι που έχει μάθει να χτίζει γύρω της η Μαρία, προκειμένου να μην επιβαρύνει τους κοντινούς της ανθρώπους. Παρόλα αυτά, προσπαθώ πάντα στα βιβλία μου να μην οδηγώ τους χαρακτήρες μου σε χωρισμό. Λατρεύω να τους βάζω να δουλεύουν το όποιο πρόβλημα προκύψει, να επιμένουν στο να μάθουν πώς να είναι μαζί ακόμα και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.   

    Ο χώρος της μουσικής είναι λαμπερός μα κρύβει κινδύνους. Πόσο εύκολο είναι να χαθεί κάποιος μέσα σε επικίνδυνα μονοπάτια και υποσχέσεις που μπορούν να του κάνουν κακό τελικά;

Κάθε χώρος κρύβει κινδύνους, και όπως σε κάθε χώρο, έτσι και σε εκείνον της μουσικής πρέπει να προσέχεις σε ποιον δίνεις την εμπιστοσύνη σου. Δεν θέλω να πω περισσότερα πάνω στην εμπειρία των πρωταγωνιστών μου, καθώς δεν θέλω να αποκαλύψω κάτι από την ιστορία… Μέσω γνωστών και φίλων όμως, γνωρίζω πως είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς από υποσχέσεις ή από την ανάγκη για δουλειά, καταλήγοντας τελικά σε περιβάλλοντα τοξικά, που σου κάνουν κακό.

   Ο έρωτας τελικά υπακούει σε "συμφωνίες" ή παίζει τις δικές του μουσικές συμφωνίες;

Δεν πιστεύω πως υπάρχει μια συγκεκριμένη απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Μια φίλη της γιαγιάς μου παντρεύτηκε από συνοικέσιο, από συμφωνία ουσιαστικά, και ερωτεύτηκαν με τον άντρα της. Μέχρι και που εκείνος πέθανε, ήταν μαζί σαν να γνωρίστηκαν χθες και τώρα, που εκείνος έχει φύγει πια, μιλάει για εκείνον με μια γλυκύτητα και μια αγάπη που δηλώνει πόσο αληθινά και βαθιά αισθήματα είχαν ο ένας για τον άλλον… Δεν νομίζω πάντως πως ο έρωτας υπακούει σε συμφωνίες. Αν είναι να έρθει, θα έρθει. Ίσως κάποιες καταστάσεις να είναι πιο ευνοϊκές για να ανθίσει, όμως στο τέλος της ημέρας, δεν έχει σημασία αν υπήρξε συμφωνία ή όχι, αν ήταν κάτι ξαφνικό ή κάτι που γεννήθηκε σταδιακά από στιγμές που μοιράστηκαν δύο άνθρωποι. Σημασία έχει τι θα κάνεις με αυτό το συναίσθημα, αν θα το καλλιεργήσεις, αν θα του δώσεις την ευκαιρία να μετατραπεί σε κάτι πιο ουσιαστικό, πιο βαθύ ή αν θα το αφήσεις να σβήσει.

   Η συγγραφή του βιβλίου σου έγινε με συνοδεία μουσικής; Πες μας μερικά τραγούδια που αντιπροσωπεύουν το βιβλίο σου.

Αχ, τη λατρεύω αυτή την ερώτηση! Θα μπορούσα να σου μιλάω για τα κομμάτια που συνδέονται με τη «Μελωδία Αγάπης» για ώρες!

Ένα από τα πιο σημαντικά τραγούδια που συνδέονται με το βιβλίο, είναι το pretty isn’t pretty της Olivia Rodrigo, ένα τραγούδι που μιλάει για το ότι μπορείς να αλλάξεις τα πάντα πάνω σου, να φτάσεις στα άκρα, και πάλι να μην νιώθεις πως έχεις κάνει αρκετά, πως είσαι όμορφη/ος.

Ένα εξίσου σημαντικό τραγούδι, το οποίο απεικονίζει πολύ όμορφα κάποια συναισθήματα που βιώνει η πρωταγωνίστριά μου, είναι το opposite από Sabrina Carpenter. Η Μαρία εισέρχεται σε κάποια στιγμή στο βιβλίο σε μια φάση σύγκρισης του εαυτού της με μια συγκεκριμένη κοπέλα, η οποία είναι όσα δεν είναι εκείνη, όσα θα ήθελε να είναι εκείνη…

Ένα τελευταίο τραγούδι που πραγματικά έχει μεγάλη σημασία για τους πρωταγωνιστές, αλλά σαν ζευγάρι, σαν δυάδα, είναι το Dress της αγαπημένης Taylor Swift. Είναι ουσιαστικά φίλοι οι δυο πρωταγωνιστές στην αρχή, αυτό που τους ενώνει είναι μια συμφωνία. Όμως, Sparks Fly (see what I did there?) και το συγκεκριμένο τραγούδι θεωρώ πως αποτυπώνει τέλεια αυτό το συναίσθημα του να θέλεις κάτι παραπάνω από τον άλλο.

Ετοιμάζεις κάτι νέο αυτή την εποχή ή εστιάζεις αποκλειστικά στο νέο σου μυθιστόρημα και την προώθηση του ;

Πάντοτε γράφω. Η συγγραφή για εμένα δεν είναι μονάχα μια διαδικασία δημιουργίας μιας ιστορίας προς έκδοση. Είναι τρόπος έκφρασης, μορφή αποτύπωσης και κατανόησης συναισθημάτων. Πάντοτε γράφω. Οπότε ναι, ετοιμάζω κάτι νέο, μόνο που δεν ξέρω ακόμα αν αυτό το κάτι νέο θα είναι κάτι που ίσως να γνωρίσετε και εσείς μια μέρα, ή θα είναι κάτι που θα φυλάω πάντα μονάχα για εμένα. Μόλις ολοκληρώσω την ιστορία που έχω στο μυαλό μου, μόλις της δώσω λίγο χρόνο να αναπνεύσει χωρίς εμένα πάνω από κάθε λέξη, θα καταλάβω αν είναι κάτι που θέλω να μοιραστώ ή ίσως κάτι που θα με εμπνεύσει για να γράψω κάτι καινούργιο.

  Τι θα έλεγες σε κάποιον που μπορεί να αναρωτηθεί,  γιατί  να το διαβάσω αυτό το βιβλίο, για να τον πείσεις να του δώσει μια ευκαιρία ;

Θα του έλεγα πως είναι ένα βιβλίο που πραγματεύεται μια ακόμα, λίγο διαφορετική πλευρά της αλήθειας που βιώνουν πολλές κοπέλες στις μέρες μας. Θα του έλεγα πως είναι μια γλυκιά ιστορία αγάπης, γεμάτη συναίσθημα και αλήθειες. Θα του έλεγα τέλος πως είναι μια ιστορία που θα τον βάλει σε σκέψη, ενώ συνάμα θα του προσφέρει μια ευχάριστη αναγνωστική διαδρομή (ή τουλάχιστον αυτό εύχομαι!).

  Χριστίνα σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου κι εύχομαι ολόψυχα να αγαπηθεί το νέο σου μυθιστόρημα. Κλείνοντας θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα σε όσους μας διαβάζουν;

Εγώ σε ευχαριστώ Νεκταρία μου. Απολαμβάνω πάντα τις ερωτήσεις σου διότι με βάζουν σε σκέψη!

Όσο για το μήνυμα… Το σώμα μας δεν είναι παρά μια παράμετρος του εαυτού μας, από τις πιο ασήμαντες. Κανείς δεν θα σε θυμάται επειδή έχεις ραγάδες, ή σπυράκια ή είσαι πολύ λεπτή ή έχεις δίπλες. Την καρδιά σου θα θυμάται ο άνθρωπος, την ψυχή σου! Αν δεν νιώθεις άνετα με το σώμα σου, κάνε κάτι για αυτό αλλά για κάνε το για εσένα! Επειδή το θέλεις εσύ, όχι επειδή είδες ένα βίντεο στο διαδίκτυο ή επειδή κάποιος σου είπε πως καλύτερα θα ήταν να μην φας γλυκό. Μάθε να αγαπάς το σώμα σου και ύστερα τον εαυτό σου ένα βήμα τη φορά, κάνοντας πράγματα που στοχεύουν στην υγεία και την ενδυνάμωσή σου και όχι στην εικόνα σου. Και να θυμάσαι κάθε μέρα πως το φαγητό είναι το καύσιμο της ζωής, όχι η τιμωρία της και πως, στο τέλος της μέρας, αυτό το σώμα που τόσο μισείς είναι το σώμα που σου επιτρέπει να ζεις…

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΑΚΗ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ:

Η Χριστίνα Μαραγκάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Από μικρή λάτρευε τα βιβλία και έγραφε ιστορίες σε όποιο τετράδιο και υπολογιστή έπεφτε στα χέρια της. Στα 23 της, σπουδάζει ψυχολογία και ζει με έναν υπέροχο μαύρο γατοδαίμονα. Θα την βρείτε πάντα με ένα βιβλίο, ένα πληκτρολόγιο ή μια γάτα στο χέρι. Το "Δεύτερη ευκαιρία" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Οσελότος ενω το "Μελωδία Αγάπης" είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της από τις εκδόσεις Anima (Αελώς).