ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
Η Σμαραγδή Μητροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαία Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Mεγάλη Βρετανία. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής, θεατρικής γραφής και σκηνοθεσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2014 με το θεατρικό «Πριν ο ήλιος δύσει», εκδόσεις Όστρια. Το 2015 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της «Μια στιγμή μια αιωνιότητα μονάχα»(διηγήματα), εκδόσεις Όστρια, και το 2017 το τρίτο βιβλίο της «Ήχοι στη σιωπή» (διηγήματα), εκδόσεις Όστρια. To 2019 εκδόθηκε το βιβλίο της “Barsaat ο χορός της βροχής”-συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων- από τις εκδόσεις 24γράμματα, το οποίο προλογίζει ο ποιητής, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος.
Το βιβλίο «Μια στιγμή μια αιωνιότητα μονάχα» μεταφράστηκε στην αγγλική γλώσσα (“One moment just an eternity”) και εκδόθηκε το 2020 από τον εκδοτικό οίκο OnTime Books στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει τιμηθεί τρεις φορές με το βραβείο Λογοτεχνίας του Φανταστικού Larry Niven (Α΄ και Β΄ βραβείο στην κατηγορία «Φαντασία»). Το 2019 της απονεμήθηκε το βραβείο πεζογραφίας ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ από το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ. Eπίσης, ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων (ΕΠΟΚ) επέλεξε το «Barsaat ο χορός της βροχής» ως Βιβλίο Χρονιάς 2019.
To 2020 τιμήθηκε με το PANORAMA YOUTH LITERARY AWARD 2020 στα πλαίσια του Διεθνούς Λογοτεχνικού Πανοράματος 2020 (Panorama International Literature Festival 2020) που διεξήχθη στην Ινδία. Το 2021 το ποίημά της «Αιωνιότητα» έλαβε χρυσό μετάλλιο σε διαγωνισμό ποίησης στην Κίνα. Είναι Programme Coordinator του Writers Capital International Foundation.
Έχε εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε διεθνή λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Ευρώπη και στην Ασία. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα κινέζικα, στα ταϊβανέζικα, στη γλώσσα μπενγκάλι και στα Ισπανικά κι έχουν δημοσιευτεί σε site και περιοδικά παγκόσμιας εμβέλειας, όπως: Atunis Poetry (Βέλγιο), Jasminecollors (Τυνησία), Blossoms Journal (Φιλιππίνες), Nan Hua Times (Ταιβάν), Science Herald (Κίνα), China Culture and Education Network (Κίνα), Revista Cardenal (Μεξικό).
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
Σμαραγδή, καλωσόρισες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Πες μας δύο λόγια για σένα ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Όμορφη καλημέρα και καλώς σας βρήκα. Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσα στη Νότια Πελοπόννησο, στην καστροπολιτεία της Μεθώνης, Υπηρετώ στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά θα έλεγα τον εαυτό μου και…ναυτικό, μιας και προτού ρίξω άγκυρα στην Αθήνα, υπηρέτησα ως φιλόλογος σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα. Έχω εκδώσει οκτώ βιβλία στην Ελλάδα τα οποία εκπροσωπούν ένα ευρύ φάσμα ειδών του λόγου (θεατρικό, διήγημα, ποίηση, νουβέλα, παραμύθι). Είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Executive Board Member) του Writers Capital International Foundation και ισόβιο μέλος (Lifetime Fellow Member) του International Society for Development and Sustainability (ISDS) με έδρα την Ιαπωνία. Ποιήματα και πεζά μου έχουν μεταφραστεί στην αγγλική, κινεζική και ισπανική γλώσσα, καθώς και στα Ταιβανέζικα και στη γλώσσα Μπενγκάλι κι έχουν δημοσιευτεί σε site και περιοδικά στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Λατινική Αμερική. Επίσης, ασχολούμαι και με την τέχνη της φωτογραφίας κι έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Πώς ξεκίνησε η πορεία σου στο χώρο του βιβλίου και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σε δίδαξε ως τώρα;
Η πορεία μου στο χώρο του βιβλίου ξεκίνησε αρχικά με τη συμμετοχή μου σε συλλογικά έργα με διηγήματά μου και στη συνέχεια με την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου, του θεατρικού «Πριν ο ήλιος δύσει», το φθινόπωρο του 2014 από τις εκδόσεις Όστρια. Ακολούθησαν δύο συλλογές διηγημάτων («Μια στιγμή μια αιωνιότητα μονάχα», 2015, «Ήχοι στη σιωπή», 2017, εκδόσεις Όστρια), δύο ποιητικές συλλογές («Barsaat ο χορός της βροχής», 2019, «Λέξεις καθρέφτες» 2021, εκδόσεις 24γράμματα) και ένα αφήγημα («Σαν παλιό παραμύθι» 2022, εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές), μία νουβέλα («Η κυρά του κάστρου», 2023, εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές) κι ένα παραμύθι («Το σεντούκι που μιλούσε», 2024, εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές). Το μεγαλύτερο μάθημα που με δίδαξε ως τώρα είναι η υπομονή, η επιμονή και το να μην επαναπαύομαι αλλά να προσπαθώ συνεχώς να εξελίσσομαι.
Το βιογραφικό σου είναι γεμάτο επιτυχίες, και βραβεία, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Πώς αισθάνεσαι που αντιπροσωπεύεις την Ελλάδα και τη δουλειά σου τόσο επάξια; Είναι οι βραβεύσεις αυτές η καλύτερη ανταμοιβή για έναν άνθρωπο του χώρου;
Νιώθω ηθική ικανοποίηση. Πιστεύω πως αυτές οι βραβεύσεις είναι ανταμοιβή αλλά κι ευθύνη. «Ευθύνη ως προς τι;» θα ρωτούσε κάποιος. «Ως προς το να μην επαναπαυόμαστε, αλλά να φροντίζουμε να εξελισσόμαστε και να βελτιωνόμαστε κάθε φορά», η απάντηση.
Συγγραφέας αλλά και ποιήτρια. Πόσες διαφορές ή ομοιότητες έχουν μεταξύ τους αυτά τα δύο είδη; Εσύ θεωρείς τον εαυτό σου περισσότερο ποιήτρια ή συγγραφέα και γιατί;
Και η πεζογραφία και η ποίηση «ποιούν» έργο καθεμία με τον τρόπο το δικό της, έργο που αγγίζει ψυχές. Όσο για μένα, και η ποίηση και η πεζογραφία έχουν καθεμία τη δική της θέση στην καρδιά και στην έμπνευσή μου. Τι θεωρώ τον εαυτό μου; Δημιουργό και στην περίπτωση της ποίησης και στην περίπτωση της πεζογραφίας. Περισσότερο, βέβαια, κλίνω προς την πεζογραφία, με εκφράζει και με ιντριγκάρει σε μεγαλύτερο βαθμό.
Το τελευταίο βιβλίο σου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, κι έχει τίτλο «Το σεντούκι που μιλούσε». Πες μας δύο λόγια γι’ αυτό το τόσο ιδιαίτερο βιβλίο σου.
«Το σεντούκι που μιλούσε» είναι το όγδοο βιβλίο μου στη σειρά, αλλά θεματικά είναι το πρώτο μου παραμύθι. Ηρωίδα του είναι η μικρή Σμαραγδένια, που τη μαγνητίζει ένα σεντούκι στην κάμαρη της συνονόματης γιαγιάς της και πλάθει διάφορες ιστορίες για το περιεχόμενό του.
«Έχει μέσα θησαυρό! Τον χάρισε η καλή νεράιδα στον παππού, γιατί την έσωσε από τον κακό δράκο!» έλεγε.
«Ποια καλή νεράιδα;» τη ρωτούσαν γελώντας οι μεγάλοι.
«Η ξανθομαλλούσα… εκεί… στη μεγάλη πηγή… στην είσοδο του χωριού μας!» απαντούσε με πείσμα.
Χτύπαγε το πόδι της κάτω, σούφρωνε τα χείλη της κι έτρεχε κι έχωνε το πρόσωπο της στην ποδιά της γιαγιάς της.
«Ας το ανοίξουμε το σεντούκι, γιαγιά! Ας το ανοίξουμε να δουν όλοι το θησαυρό», έλεγε με παράπονο.
«Είναι θησαυρός μαγικός! Σαν θα ’ρθει η ώρα, μoναχό του θα μιλήσει στον εκλεκτό που θα τ’ ανοίξει!» απαντούσε εκείνη.
Όταν φύγει η γιαγιά για τα περιβόλια του oυρανού, ξεκινά ένα αλλιώτικο «ταξίδι», καθώς η Σμαραγδένια-ενήλικη πια- ανοίγει το σεντούκι για πρώτη φορά και «μιλά» μαζί του. Τι θησαυρό, άραγε, κρύβει; Θα κατορθώσει να ξυπνήσει το παιδί που η Σμαραγδένια κρύβει μέσα της;
Η μικρή Σμαραγδένια είναι κομμάτι του εαυτού σου; Πόσα κοινά έχεις με την ηρωίδα του βιβλίου σου, εκτός από τα ονόματά σας που μοιάζουν;
Ναι, η μικρή Σμαραγδένια είναι κομμάτι από μένα. Κι εκείνη και εγώ είχαμε κι έχουμε κρυμμένο μέσα μας ένα παιδί, που πάντα ονειρεύεται, πάντα ελπίζει, πάντα αγωνίζεται για έναν κόσμο καλύτερο. Κι αυτό το παιδί δε θα το χάσουμε ποτέ.
Πόσο δύσκολο είναι να ασχοληθεί ένας συγγραφέας με την Παιδική-Εφηβική Λογοτεχνία στην οποία ανήκει το βιβλίο σου; Θεωρείς πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε ό,τι γράφεται και προορίζεται για μικρότερους αναγνώστες;
Ένας συγγραφέας που ασχολείται με την παιδική-εφηβική λογοτεχνία είναι σημαντικό να ψάξει πολύ καλά μέσα του για να ανακαλύψει το παιδί που κρύβει, να το φέρει στην επιφάνεια και να το αποτυπώσει στο χαρτί. Αυτό χρειάστηκε να κάνω κι εγώ και το έκανα κατά τη διάρκεια συγγραφής κι επιμέλειας του βιβλίου μου… μια κατάδυση στα βάθη της ψυχής μου για να τραβήξω στο φως τη Σμαραγδένια – παιδί. Πιστεύω πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε ό,τι γράφεται και προορίζεται για μικρότερους αναγνώστες, για να βοηθήσει το σμίλεμα της καρδιάς και της ψυχής τους.
Τι να περιμένουμε από σένα μελλοντικά, ετοιμάζεις κάτι νέο αυτό τον καιρό;
Συνεχίζω τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος που με απασχολεί εδώ κι αρκετό καιρό με φόντο την Άνδρο και την Αγγλία κι επίσης σχεδιάζω τα επόμενα παραμύθια μου.
Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα από τα πονήματά σου ως κληρονομιά για τις επόμενες γενιές, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Θα επέλεγα «Το σεντούκι που μιλούσε» γιατί πιστεύω πως είναι ένα παραμύθι και για μικρούς και για μεγάλους με στοιχεία διαχρονικά.
Σμαραγδή σε ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σου, κι εύχομαι να έχεις πάντα πολλές επιτυχίες σε ό,τι κάνεις. Κλείνοντας, στείλε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας και πες μας πού μπορούν να σε βρουν στα Social, να σε ακολουθήσουν και να μαθαίνουν νέα για τη δουλειά σου.
Σε ευχαριστώ κι εγώ θερμά, Νεκταρία μου, για τη φιλοξενία. Στους αναγνώστες μας θα ευχηθώ να ταξιδεύουν πάντα μέσα από τα βιβλία, γιατί μέσα από αυτά ζούμε πολλές ζωές και σε πολλές εποχές ταυτόχρονα. Μπορούν να με βρουν στο χρονολόγιο μου Smaragdi Mitropoulou στο Facebook, στο προφιλ μου smaragdius στο instagram και στο προφιλ μου Smaragdi Mitropoulou στο TikTok.
Comments