Σκοτεινό του Χρήστου Μαργέτα

Μπορεί μια νουβέλα με ένα ιδιαίτερο θέμα, όπως το Σκοτεινό, να σε συναρπάσει;

Μπορεί, ειδικά αν πρόκειται για ένα καλοδουλεμένο έργο σαν αυτό του Χρήστου Μαργέτα.

Το Σκοτεινό είναι μια νουβέλα που ανήκει στο είδος του θρησκευτικού τρόμου- μια κατηγορία που μπορεί να μην υπάρχει(δεν το γνωρίζω) αλλά για μένα υφίσταται και ασχολείταιμε την αιώνια μάχη του καλου με το κακό. Το είδος του τρόμου είναι από τα αγαπημένα μου αλλά όταν πρόκειται να διαβάσω βιβλίο που αφορά τη θρησκεία, κάπου "κλωτσάω" γιατί είναι ένα ευαίσθητο, για μένα, θέμα. Παρόλ' αυτά η νουβέλα του Χρήστου μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που την είδα και θέλησα να της δώσω μια ευκαιρία.

Και χαίρομαι ιδιαίτερα που το έκανα.

Ο Χρήστος, ένας νεαρός αρχαιολόγος, πηγαίνει στο χωριό Σκοτεινό για να εξερευνήσει ένα σπήλαιο μαζί με την ομάδα του. Μαζί του είναι και η γυναίκα που αγαπά, η Τέα, που προσπαθεί να καταλάβει τον Χρήστο και την περίεργη συμπεριφορά του που ξεκινάει από τη στιγμή που μπαίνει στο σπήλαιο. Ο κόσμος γύρω του ισορροπεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία και ούτε ο ίδιος δεν ξέρει τι να πιστέψει.

Η αλήθεια, το ψέμα, η φαντασία και τα παιχνίδια του μυαλού γίνονται ένα και η ζωή του Χρήστου αλλάζει άρδην, ενώ έρχεται αντιμέτωπος με την προσωποποίηση του κακού, αλλά και με τον εαυτό του.

Οι εικόνες που περιγράφονται δεν απαραίτητα κυριολεκτικές κι αν διαβάσεις πίσω από τις γραμμές θα καταλήξεις πως το βιβλίο είναι ένα ψυχογράφημα, μια σπουδή στο μυαλό, θα έλεγα και η ψυχολογία έχει παίξει μεγάλο ρόλο στο κείμενο.

Ως την τελευταία σελίδα ο τρόμος καλά κρατεί στη νουβέλα. Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας είναι σκοτεινή και ταιριάζει απόλυτα με τον τίτλο, ενώ το θρησκευτικό αίσθημα είναι έντονο αφού ο χαρακτήρας που έχει το ίδιο όνομα με τον συγγραφέα, πιστεύει έντονα στον Θεό. Ίσως να είναι κι αυτό που τον κάνει τόσο ευάλωτο το κακό, το γεγονός πως πασχίζει να κρατήσει την ψυχή του καθαρή. Ο τρόμος που δημιουργεί η πένα του Χρήστου, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως χαρακτηριστικό, είναι κάτι που νιώθεις στο πετσί σου όσο διαβάζεις. Το αν πιστεύεις ή όχι, δεν έχει σημασία, ο Χρήστος σου μεταφέρει την άλλοτε κατανυκτική κι άλλοτε τρομαχτική ατμόσφαιρα με μαεστρία και σου δημιουργεί τα απαραίτητα συναισθήματα που θα πρέπει να έχει ένα βιβλίο τρόμου, με έντονα τα στοιχεία του ψυχολογικού θρίλερ. Παίζει με το μυαλό σου, περιγράφει υπέροχες εικόνες, σε κάνει να θες να διαβάσεις το βιβλίο με μια ρουφηξιά.

Το Σκοτεινό μπαίνει στη λίστα των αγαπημένων μου βιβλίων του είδους μαζί με το βιβλίο Το ευαγγέλιο του Σατανά. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να το διαβάσετε με ανοιχτό μυαλό και που σίγουρα θα το απολαύσετε- και σίγουρα, θα τρομάξετε!

Μια αναφορά ακόμα στην υπέροχη σελιδοποίηση και στις υπέροχες εικονες και δημιουργίες εντός του βιβλίου που είναι ένα μικρό έργο τέχνης.

Σύντομα θα μιλήσω με τον συγγραφέα για αυτό το τόσο ενδιαφέρον βιβλίο γι αυτό μείνετε συντονισμένοι!