Μαρία Τσαβαλά: Αυτο το βιβλίο (Norella) είναι εγώ!

Μαρία καλώς ήρθες και πάλι στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Τι έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που ήσουν στην παρέα μας;

Καλώς σας βρήκα, αγαπημένη μου, Νεκταρία! Σε ευχαριστώ πολύ για την

πρόσκληση. Τα Λογοτεχνικά Ταξίδια είναι γούρικα! Δεν υπήρχε περίπτωση να

αρνηθώ την πρότασή σου!

Η αλήθεια είναι ότι έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή μου, γιατί πλέον εργάζομαι και

αυτό μού έχει στοιχίσει και συγγραφικά, αλλά και γονεϊκά. Μου λείπει ο χρόνος, που

κάποτε είχα την πολυτέλεια να αφιερώνω στο παιδί μου και στα γραπτά μου…

Δεν είναι καιρός που κυκλοφόρησε το νέο σου βιβλίο με τίτλο «Νορέγια» από τις

εκδόσεις Διάνοια. Καταρχάς πες μας πώς νιώθεις γι’ αυτό το νέο ταξίδι που μας

χαρίζεις.

Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τον τίτλο του βιβλίου μου,

είναι η λέξη υπερηφάνεια. Νιώθω πραγματικά περήφανη για τη συγκεκριμένη

ιστορία! Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι τους ήρωες και τα γεγονότα και ανατριχιάζω. Θεωρώ ότι το «Νορέγια», δομικά και θεματικά είναι η καλύτερη

συγγραφική μου δουλειά, μα το κυριότερο, πάντα θα μου θυμίζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, καθώς και τη χειρότερη, όσον αφορά την ψυχολογία που είχα όταν το έγραφα.

Το βιβλίο είχε αναρτηθεί αρχικά στο wattpad, κι αγαπήθηκε πολύ, ήταν αυτή η

αγάπη του κόσμου που σε ώθησε να κυνηγήσεις την έκδοση του:

Πριν σου απαντήσω στην ερώτηση, θέλω να σου ξεκαθαρίσω ότι δεν αγαπήθηκε

πολύ• είναι τέτοια η φύση του βιβλίου, που απαιτεί χρόνο. Για να αγαπήσεις τη Νορέγια πρέπει να την ολοκληρώσεις και στην εφαρμογή, οι περισσότεροι αναγνώστες βιάζονται, δε δίνουν εύκολα ευκαιρίες. Αν το τρίτο κεφάλαιο δεν τους «κάνει» φεύγουν. Επιπλέον, είναι μια ιστορία που περιέχει τολμηρά -ας μου επιτραπεί η έκφρασηζητήματα, που το κάνουν ακόμα πιο βαρύ ως βιβλίο.

Στην έκδοση με ώθησε η αγάπη που γεννήθηκε γράφοντάς το. Πάντα ήθελα να πλάσω ένα πολυμορφικό βιβλίο, με ήρωες καλλιτέχνες, σκοτεινά στοιχεία και ανατροπές, όμως δεν είχα ιδέα πώς θα ένιωθα όταν το ολοκλήρωνα! Είναι σαν να πήρε κάποιος τη Μαρία, να την κομμάτιασε και να τη μοίρασε σε διάφορα σώματα. Η Νορέγια είναι το παρελθόν μου, ο Σαντιάγκο το παρόν μου, και ο Οσκούρο το μέλλον μου.

Αυτό το βιβλίο, είναι εγώ. Η Μαρία. Πώς γίνεται να μη θέλω να εκδοθεί;

Ας μιλήσουμε για το βιβλίο, το οποίο χαρακτηρίζεις ως «γκρίζο παραμύθι». Πες

μας δύο λόγια για τη «Norella» , με τι πραγματεύεται η ιστορία αυτή και γιατί τη

χαρακτηρίζεις ως παραμύθι και μάλιστα γκρίζο.

Γιατί έτσι είναι η ζωή… Ελπίζεις, ονειρεύεσαι, παλεύεις. Και όταν τα καταφέρεις, έρχεται κάτι συνταρακτικό και σε ρίχνει. Σε σκοτώνει, και εσύ παλεύεις με το μέσα σου για να επιβιώσεις. Δεν υπάρχει ροζ. Δεν υπάρχει μαύρο. Υπάρχει όμως το γκρίζο. Οπότε, όλοι μπορούμε να νικήσουμε τη μάχη με τη ζωή.Κάτι τέτοιο πραγματεύεται η ιστορία αυτή, με φόντο, την ξεχωριστή για μένα Αργεντινή. Είναι το καλό που έρχεται αντιμέτωπο με το κακό και που, μόνο οι επιλογές μας, θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Είναι η πίστη στους ανθρώπους μας, είναι η αγάπη, η παραίτηση, η επιμονή! Είναι αυτό που δε βλέπουμε, μα αισθανόμαστε πως

υπάρχει. Είναι ο Άγγελος και ο Διάβολος.

Νορέγια και Σαντιάγκο, δύο νέοι άνθρωποι που μεγάλωσαν υπό τις ίδιες δύσκολες

συνθήκες. Ποια είναι η Νορέγια; Σύστησέ τη μας ώστε να τη γνωρίσουμε μέσα από

τα δικά σου μάτια.

Η Νορεγίτα μου, το κοριτσάκι μου!

Είναι το κορίτσι που αγαπά μ´ όλη του την ψυχή…

Το ανώριμο κορίτσι που δε χάνει την ευκαιρία να κυνηγήσει το όνειρό του, όμως, η ζωή θα τη χτυπήσει αλύπητα και θα αναγκαστεί να ωριμάσει απότομα. Έρχεται

αντιμέτωπη με τον εθισμό, την κατάθλιψη, τη μοναξιά. Κι όμως, η ψυχή της παραμένει εκεί. Τρεμοπαίζει, δε σβήνει. Υπάρχει. Η Νορέγια είναι μια σύγχρονη ηρωίδα.

Σαντιάγο: μίλησέ μας για τον εταίρο πρωταγωνιστή του βιβλίου σου, και τον

μεγάλο έρωτα της Νορέγια.

Το παρελθόν τον ανάγκασε να σκέφτεται πιο βαθιά από τους υπόλοιπους. Τον ανάγκασε να σκληρύνει, να μιλάει λίγο, να μην εμπιστεύεται κανέναν, παρά μόνο τα

σκοτάδια του. Ο Σαντιάγκο, άνθρωπος της λογικής, ακριβώς το αντίθετο από τη Νορέγια, γεννήθηκε για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Και αυτό, δε θα αργήσει να το

ανακαλύψει…

Ως που μπορούν να φτάσουν οι πρωταγωνιστές σου για να φτάσουν εκεί που φιλοδοξούν;

Μέχρι τον θάνατο.

Γιατί είναι σαν εμένα…

Όταν αγαπούν, σκοτώνουν!

Η αγάπη μπορεί να λυτρώσει ή μπορεί να γίνει θηλιά γύρω από τον λαιμό των

ηρώων;

Όποιος διαβάσει το γκρίζο παραμύθι μου, θα ξέρει και την απάντησή μου.

Εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές σου, ποιοι είναι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες

του βιβλίου σου που παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία τους; Πες μας δύο λόγια

γι’ αυτούς.

Ο Οσκούρο, φυσικά! Το πρόσωπο που έκλεψε, δικαίως, τις καρδιές των αναγνωστών. Αρσενική και βαριά φιγούρα, με τον πόνο να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του. Μυστήριος, δίκαιος, δυνατός αληθινός. Ο Οσκούρο, ενώ εμφανίζεται στη μέση του βιβλίου, έχει καταλυτικό ρόλο στην ιστορία, διδάσκοντας μαθήματα συμπεριφοράς.

Περισσότερα όμως, θα μάθετε στο «δικό του» βιβλίο …

Κάποιον χαρακτήρα που να αγαπάς λιγάκι παραπάνω έχεις; Αν ναι, γιατί;

Όταν το έγραφα, πίστευα ότι αγάπησα παραπάνω τον Οσκούρο. Μα όταν το

τελείωσα, συνειδητοποίησα ότι ο Σαντιάγκο, ήμουν εγώ! Κάθε μου βιβλίο, κάθε μου ήρωας έχει χαρακτηριστικά μου και αυτός είναι και ο λόγος, που δένομαι με κάθε ιστορία μου. Ο Σαντιάγκο όμως, έχει τη θλίψη μου. Έχει τη σκοτεινή δύναμη που έχω και εγώ. Έχει την ελπίδα μου…

Τον Σαντιάγκο λοιπόν, τον αγαπάω λιγάκι παραπάνω ❤

Τι να περιμένουμε μελλοντικά από σένα; Ετοιμάζεις κάτι νέο για εμάς;

Αυτή την περίοδο συγγράφω το βιβλίο του Οσκούρο. Αυτός ο ήρωας είχε πολλά να

πει ακόμη, για αυτό και του έδωσα τον χώρο που απελπισμένα μου ζητούσε. Δε μ´

αρέσει να αδιαφορώ για τα θέλω των ηρώων μου. Τους ακολουθώ με κλειστά μάτια.

Τους πιστεύω! Μετέπειτα, επιθυμώ να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία τρόμου.

Μαρία σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, εύχομαι ολόψυχα το βιβλίο σου να

ταξιδέψει και να αγαπηθεί πολύ. Αν θες κλείνοντας, στείλε ένα μήνυμα στους

αναγνώστες μας!

Εγώ σε ευχαριστώ, αγαπημένη μου!

«Μη φοβάσαι να βουτάς στα σκοτάδια σου… Εκεί βρίσκεται η απάντηση. Εκεί

βρίσκεται το δυνατότερο φως».

ΜΗ ΦΥΓΕΤΕ!

Εκτός απο τις δικες μου ερωτήσεις, η Μαρία απαντησε και στις ερωτήσεις των αναγνωστών της.

*Ποιο στοιχείο στο βιβλίο της θεωρεί το πιο δυνατό που όταν το έγραφε την έκανε να σταθεί περισσότερο;

Οι κοινωνικές προεκτάσεις, τις οποίες και λάτρεψα! Για όποιον το έχει διαβάσει, ή

πρόκειται, η αγαπημένη μου σκηνή, σε όλο το βιβλίο, είναι η στιγμή που ο Σαντιάγκο

πάει στην παραγκούπολη.

Ακολουθούν οι μεταφυσικές σκηνές, τις οποίες, δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω 100% μεταφυσικές. Το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών!

*«Έχεις γράψει μια ιστορία ιδιαίτερη για τα δεδομένα του ελληνικού αναγνωστικού

κοινού. Ήταν πρόκληση για εσένα κατά τη διάρκεια της συγγραφής η αποδοχή της

από τους αναγνώστες;»

Κατά τη διάρκεια, καθόλου. Προβληματίστηκα, μόνο όταν διάβασα τις πρώτες απόψεις. Εκεί κατάλαβα ότι ο συνδυασμός κοινωνικού-αισθηματικού-μεταφυσικού,δε θα βρει εύκολα εκδοτική στέγη. Σε καμία περίπτωση όμως, δε με άγχωσε το γεγονός, αν η ιστορία θα γίνει αποδεκτή απ´ το κοινό. Το βιβλίο γράφτηκε με πολλή αγάπη, μα σίγουρα δεν είναι για όλους.

*«Η ιστορία σου αγγίζει «σκοτεινές» αποχρώσεις . Πώς γεννήθηκε ο παραλληλισμός της με ένα παραμύθι και μάλιστα «γκρίζο»;»

Εκείνη την εποχή, ξεκίνησε η αναγνωστική μου λατρεία για τη γοτθική λογοτεχνία.

Ετσι λοιπόν, το συγγραφικό μου δαιμόνιο επηρεάστηκε κατά πολύ και μέσα μου

γεννήθηκε η επιθυμία να συνδυάσω τον ρομαντισμό με το σκότος. Σίγουρα, το

μυθιστόρημα δε θυμίζει σε τίποτα κλασικό γοτθικό. Ωστόσο, νιώθω πως το «Norella»

έφερε κάτι διαφορετικό και μοντέρνο στον χώρο του βιβλίου.

*«Οι δύο πρωταγωνιστές δραστηριοποιούνται σε χώρους όπου η δόξα και η λάμψη

γίνονται καθημερινότητα. Πόσο επηρεάζει την προσωπικότητα τους και κατά πόσο

γίνονται ανασταλτικοί παράγοντες στη μεταξύ τους σχέση;»

Τη Νορέγια την επηρεάζει πολύ, γιατί σε σχέση με τον σύντροφό της, είναι επιπόλαια, αυθόρμητη και ανώριμη. Τον Σαντιάγκο καθόλου. Μάλιστα θα έλεγα ότι,

η άνοδος στον χώρο του ποδοσφαίρου, του προκάλεσε τύψεις.

*Η ιστορία σου εμπεριέχει το ρομαντικό στοιχείο αλλά επικρατεί πολύ έντονα και η

κοινωνική χροιά. Σε ποιους θεματικούς άξονες ήθελες εξαρχής να εστιάσεις, τι να

θίξεις και τι να καταδείξεις;»

Η κεντρική ιδέα ξεκίνησε από το μεταφυσικό στοιχείο. Το ρομαντικό, για να είμαι ειλικρινής με δυσκόλεψε. Η πένα μου λύθηκε, όταν δέθηκα με τους ήρωες και τους κατάλαβα, για αυτό και στην επιμέλεια το πείραξα αρκετά! Ήθελα να προσθέσω και να αφαιρέσω κομμάτια που ταίριαζαν και αντίστοιχα δεν ταίριαζαν στην ιδιοσυγκρασία τους, μα τότε δεν ήμουν σε θέση να το αντιληφθώ και να το

διορθώσω.

Το κοινωνικό στοιχείο είναι το είδος μου! Και το δράμα, ο συνοδοιπόρος μου. Δε

γινόταν να λείπουν από το βιβλίο