Αγλαΐα Κληρονόμου: Όλα είναι θέμα οπτικής.

-Αγλαΐα, καλώς ήρθες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Μίλησέ μας λίγο για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.

Καλώς σας βρήκα!

Όπως γράφει και το βιογραφικό μου, γεννήθηκα στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1975(και όμως κλείνω τα 49 φέτος!), από πατέρα Κεφαλλονίτη και μητέρα Κρητικιά και είμαι μοναχοπαίδι με όλα όσα αυτό συνεπάγεται (γελάω σε αυτό το σημείο γιατί ξέρω τι σκέφτονται οι περισσότεροι και πόσο έξω πέφτουν όταν με γνωρίζουν). Αν με ρωτήσεις θα σου πω πως αν και εχω βρεθεί ελάχιστες φορες στο νησί της Κεφαλονιάς η καρδιά μου χτυπάει διαφορετικά και μόνο στην αναφορά της. Δραστηριοποιούμαι πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα στην εξυπηρέτηση πελατών το μεγαλύτερο διάστημα και είμαι παντρεμένη με τον πρώτο μου έρωτα με τον οποίο κλείνουμε φέτος 32 χρόνια σχέσης. Δεν εχω παιδιά αλλά εχω στη ζωή μου δυο σκυλάκια τη Φοίβη και την Άρια και μια γάτα την Πιτσιλιά, οπότε θεωρώ τον εαυτό μου πολύτεκνο.

-Η συγγραφή πως έγινε μέρος της ζωής σου;

Τυχαία. Δεν είμαι από αυτές που λένε γράφω από παιδί και ήταν αυτό που πάντα ονειρευόμουν να κάνω. Καμία σχέση! Ημερολόγιο κρατούσα όπως πολλά κορίτσια, αλλά μέχρι εκεί. Στην έκθεση δεν ήμουν καθόλου καλή. Ήμουν συνεχώς εκτός θέματος. Φαντάζομαι κατι ήθελε να μου πει το σύμπαν με αυτό αλλά δεν το κατάλαβα νωρίς. Μου άρεσε να διαβάζω αλλά μόνο βιβλία που μιλούσαν για αγάπες και ιδανικές σχέσεις. Μεγάλωσα με Άρλεκιν γιατί αυτά διάβαζε η γιαγιά μου και τα έπαιρνα κρυφά στην αρχή. Κάποια στιγμή, μετά τα 30, δοκίμασα να γράψω για πλάκα. Βγήκε καλό και συνέχισα. Τόσο απλά!

-Τα πρώτα σου βήματα έγιναν στην εφαρμογή WATTPAD από όπου ξεκίνησαν πολλοί συγγραφείς. Πως ήταν αυτή η εμπειρία , και τι σου προσφερε;

Τα πρώτα μου βήματα δεν έγιναν στην εφαρμογή αν και δεν το ξέρουν πολλοί . Ήταν στο φόρουμ μιας τηλεοπτικής σειράς. Υπήρχε η κατηγορία «φανταστικά σενάρια» που μου άρεσε να διαβάζω και κάποια στιγμή σκέφτηκα να προσπαθήσω να γράψω κι εγώ το δικό μου σενάριο. Οι πρώτες μου ιστορίες θύμιζαν σενάριο. Άλλωστε δεν είμαι και πολύ καλή στην αφήγηση, σε αντίθεση με τους διαλόγους που θεωρώ πως τους εχω πιο άνετα. Η σειρά σταμάτησε κάποια στιγμή, το φόρουμ άρχισε να ερημώνει και μια φίλη που είχα κάνει από εκεί, μου μίλησε για το Wattpad και στην αρχή μετέφερα τις ιστορίες που είχα στο φόρουμ. Για καλή μου τύχη, το κοινό της εφαρμογής με αγκάλιασε παρόλο που από θέμα επιμέλειας οι ιστορίες μου ήταν άθλιες. Κάποια στιγμή ελπίζω να βρω τον χρόνο να τις επιμεληθώ γιατί αισθάνομαι πως τις αδικώ όσο τις αφήνω στην αρχική τους μορφή, αλλά αδικώ και τους αναγνώστες που τις αγάπησαν.

-Τι έχεις να πεις σε εκείνους που υποτιμούν την εφαρμογή, αλλά και τους συγγραφείς που βγήκαν από εκεί, κατά καιρούς; επίσης, τι θα έλεγες σε όλους εκείνους που δε θεωρούν το είδος που υπηρετείς εσύ, και τόσοι άλλοι συγγραφείς, σοβαρή λογοτεχνία;

Θα ξεκινήσω από το τέλος. Αν με τον όρο «σοβαρή λογοτεχνία» αναφερόμαστε στα κλασσικά έργα με τα όποια μεγαλώσαμε, τότε θα συμφωνήσω μαζί τους πως εγώ δεν ασχολούμαι με «σοβαρή λογοτεχνία». Δεν θεωρώ καν τον εαυτό μου συγγραφέα. Γράφω από καρδιάς και για πράγματα που με απασχολούν και που πιστευω πως αγγίζουν πολύ κόσμο. Η αγάπη ποιον ακριβώς δεν αφορά; Η φιλία, η οικογένεια; Για ποιον λόγο πρέπει να νιώσω άσχημα που ασχολούμαι με αυτό;

Όσον αφορά την εφαρμογή, εγώ είμαι ευγνώμων που την ανακάλυψα. Γνώρισα πολλούς συγγράφεις στα αρχικά τους βήματα, όπως εσένα, την Έλενα Αντωνίου, την Ελευθερία Καλογνωμά, τη Μαίρη Σγουρού, τη Ρένα Ζωή και αρκετούς άλλους και μέσω αυτής βελτιώθηκα και μου άνοιξε η πόρτα της έκδοσης. Έχει πολύ καλές ιστορίες η εφαρμογή αλλά και πολλές που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξής τους. Όμως όσοι βρισκόμαστε σε μια τόσο μεγάλη πλατφόρμα κρινόμαστε καθημερινά και πάντα το καλό ξεχωρίζει και βρίσκει τον δρόμο του.

-Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια; ποια βιβλία επιλέγεις να διαβάσεις συνήθως;

Μου αρέσει η αισθηματική λογοτεχνία, αλλά διαβάζω σχεδόν τα πάντα ανάλογα με τη διάθεσή μου. Αυτά που δεν μπορώ να διαβάσω εύκολα και συνήθως τα αποφεύγω είναι τα ποιήματα, τα ιστορικά κείμενα και τα θρίλερ.

-Τα βιβλία σου έχουν έντονο το κοινωνικό και το ρομαντικό στοιχείο, ενώ η γραφή σου είναι συναισθηματική. Θα δοκίμαζες να γράψεις κάποιο άλλο ειδος, κι αν ναι, ποιο θα ήταν αυτό;

Στις ιστορίες μου εχω προσπαθήσει να ακουμπήσω λιγάκι το μυστήριο και το μεταφυσικό αλλά πάντα συμπληρωματικά με το ρομαντικό. Θα ήθελα να γράψω μια κωμωδία γιατί μου λένε πως εχω καλό χιούμορ όμως όσες φορες το εχω επιχειρήσει δεν τα κατάφερα. Το όνειρό μου είναι κάποια στιγμή να γράψω ένα θεατρικό έργο.

-Ας μιλήσουμε λίγο για το βιβλίο σου “Κομμάτια του μυαλού “ που οι αναγνώστες μπορούν να βρουν στο www.carmelasbooks.com Πες μας δύο λόγια γι αυτό και τους πρωταγωνιστές του.

Η Ανθή και τα αγόρια της… Έτσι την σκέφτομαι αυτή την ιστορία και γελάω κάθε φορά μόνη μου. Είναι μια ιστορία μπερδεμένη όπως το μυαλό της πρωταγωνίστριας. Ένα πάζλ που συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι ακολουθώντας τη μνήμη της πρωταγωνίστριας η όποια έχει χαθεί μετά από ένα ατύχημα- απόπειρα δολοφονίας, που την άφησε σε κόμμα για κάποιους μήνες και ξύπνησε με λάθος όνομα. Με κάθε ανάμνηση που επανέρχεται ξεκλειδώνει και μια σχέση με κάποιο οικείο πρόσωπο μέχρι που φτάνει στη στιγμή της απόπειρας και αυτό που ανακαλύπτει την κάνει να πάρει μια απόφαση ζωής. Αγαπημένη φράση της Ανθής είναι πως «Μερικές φορες η καταστροφή μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή για κατι εξαιρετικό».

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το δεύτερο βιβλίο σου στο Carmela’s Books με τίτλο “Γωνία ληψης”. Πες μας τι πραγματεύεται.

Τις ανθρώπινες σχέσεις και τις δευτέρες ευκαιριες στη ζωή μας, πάντα μέσα από το πρίσμα του έρωτα.

-Μιλησε μας για τους πρωταγωνιστές του βιβλίου σου. Συστησε τους στο κοινό.

Βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Χρήστος. Είναι ένας άντρας ώριμος που χάνει τη σύντροφό του, τη στιγμή που φέρνει στη ζωή την κόρη τους και λίγους μήνες πριν παντρευτούν. Όπως είναι λογικό χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του αλλά έχει τη στήριξη της οικογενείας του και των «πεθερικών» του.

Και εκεί που πιστεύει πως η ζωή του τέλειωσε και μόνος σκοπός του θα είναι το μεγάλωμα της κόρης του, εμφανίζεται η Κωνσταντίνα και η ιστορία ξεκινά.

Η Κωνσταντίνα είναι η νταντά που προσλαμβάνει για την κόρη του, δεν είναι πιτσιρίκα αλλά σχεδόν συνομήλική του και κουβαλάει τον δικό της σταυρό.

Οι δυο τους κουμπώνουν με τέτοιο τρόπο που δυσκολεύονται και οι ίδιοι να κατανοήσουν και γίνονται ο ένας για τον άλλο το λιμάνι που χρειάζονταν για να ανεφοδιαστούν και να ξεκινήσουν το νέο κοινό τους ταξίδι.

-Η ζωή τελικά είναι θέμα γωνίας λήψης;

Πιστευω πως ναι. Ο τρόπος που μεγαλώσαμε, ο τόπος και οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους του οικογενειακού μας περιβάλλοντος λειτουργούν σαν πρίσματα μέσα από τα όποια ερμηνεύουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε σε όλη μας τη ζωή. Όπως στα γυαλιά όρασης οι φακοί αλλάζουν ανάλογα με το πρόβλημα, έτσι αλλάζει και ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα όσο μεγαλώνουμε. Όλα είναι θέμα οπτικής.

-Πως προέκυψε η συνεργασία σου με το Carmela’s Books και πως ήταν να συνεργάζεσαι με την ομάδα αυτή;

Ήμουν πολύ τυχερή που βρέθηκε στο δρόμο μου η Καρμέλα Κατσαμένη. Βρεθήκαμε σε μια στιγμή που είχα αφήσει τον εαυτό μου να απογοητευτεί, όμως όταν μου εξήγησε το όραμά της κατάλαβα πως είχε έρθει η στιγμή να ρισκάρω κι εγώ μαζί της. Με βοήθησε να βγω από το τέλμα στο οποίο είχα πέσει. Πίστεψε σε εμένα την στιγμή που το είχα ανάγκη και θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτό και ελπίζω η συνεργασία μας να συνεχίσει όσο καλά ξεκίνησε.

-Γιατί προτίμησες το ebook κι όχι την έντυπη έκδοση των βιβλίων σου και πιστεύεις πως μπορεί το ηλεκτρονικό βιβλίο να επιβιώσει στην Ελλάδα;

Δοκίμασα και το έντυπο, αλλά όπως πολύ καλά γνωρίζεις ο κόσμος των εκδόσεων δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Απογοητεύτηκα πολύ και είχα αποφασίσει πως δεν θα έκανα ξανά το βήμα. Τότε ήταν που μου μίλησε η Καρμέλα Κατσαμένη. Είχα ενδοιασμούς πολλούς γιατί στην Ελλάδα είμαστε πολλοί αυτοί που γράφουμε και το κοινό πολύ περιορισμένο. Όμως το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι το μέλλον και μπορεί στην Ελλάδα να μην το έχουμε σε πολύ εκτίμηση ακόμα, αλλά η στιγμή που θα αντιμετωπίζεται ως ισότιμο δεν είναι και τόσο μακριά όσο νομίζουν οι περισσότεροι.

-Αν και μόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο σου βιβλίο, θα θέλαμε να μάθουμε αν μπορούμε να περιμένουμε κάτι νέο από σένα στο κοντινό μέλλον!

Υπάρχουν ήδη έτοιμες ιστορίες σε αναμονή και κάποιες άλλες που είναι σε εξέλιξη, όμως δεν εχω κάποιο πλάνο ακόμα. Όταν έρθει η στιγμή, ελπίζω πως θα είστε δίπλα μου να ταξιδέψουμε και να ερωτευτούμε από την αρχή.

-Αγλαΐα σε ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σου. Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου;

Εγώ ευχαριστώ παρά πολύ για τη φιλοξενία και τις υπέροχες ερωτήσεις.

Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω κατι από το βιβλίο μου ως αποχαιρετισμό.

Τα εμπόδια δεν πρέπει να τα βλέπουμε σαν το τέρμα της διαδρομής αλλά ως σκαλοπάτια που μας βοηθάνε να πάμε παρακάτω. Όλα στη ζωή μας είναι θέμα οπτικής. Μην το ξεχνάτε αυτό!

Και θα κλείσω με την αγαπημένη μου φράση και στάση ζωής.

Να αγαπάτε και να προσέχετε τον εαυτό σας, να περνάτε καλά και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε γιατί το χαμόγελο είναι δύναμη!

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της Αγλαΐας.

Μπορείτε να τη βρείτε εδω:

Facebook 1

Facebook 2

Instagram

Wattpad