Η Σεσίλια Άχερν είναι, ίσως, η πιο αγαπημένη μου συγγραφέας από το εξωτερικό κι αυτό γιατί σε κάθε βιβλίο της βλέπω ανθρώπινους χαρακτήρες, ανθρώπους της διπλανής πόρτας που θα μπορούσαν να ήταν φίλοι μας, οικογένειά μας, αδέρφια μας ή ακόμα κι εμείς. Η γραφή της είναι απλή, αλλά καταφέρνει να βγάλει συναίσθημα με μεγάλη ευκολία, κάτι που πολλοί συγγραφείς το πιέζουν- κατά την άποψή μου- και που δεν το καταφέρνουν όσο κι αν το προσπαθούν.
Ένα από τα βιβλία της που λάτρεψα ήταν το "ΥΓ: Σ’ αγαπώ", που ακόμα και τώρα αποτελεί τη μεγαλύτερή της επιτυχία – παρότι από τότε έχει γράψει πολλά, εξίσου καλά βιβλία. Η ιστορία της Χόλι και του Τζέρι είναι συγκινητική. Τη γνωρίζουμε όλοι κι αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, τότε χάνετε μια απολαυστική εμπειρία.
Όταν η Χόλι λαμβάνει ένα πακέτο από τον Τζέρι, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, ξεκινά μια νέα περιπέτεια καθοδηγούμενη από εκείνον που της άφησε κληρονομιά δέκα μηνύματα. Κάθε ένα μήνυμα είναι και μια προτροπή να κάνει κάτι νέο για εκείνη, κάτι που να τη βοηθήσει να πάει παρακάτω, να ζήσει τη ζωή της χωρίς αυτόν. Και η Χόλι υπακούει, γιατί στον Τζέρι δεν μπορεί να πει όχι. Μέσα από τις περιπέτειές της ανακαλύπτει τον εαυτό της, τον Τζέρι, και το ότι η ζωή συνεχίζεται... όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό, όταν έχεις χάσει τον άνθρωπο που αγαπάς.
Το βιβλίο κατά τη γνώμη μου είναι απλά, τέλειο, είναι μια ιστορία που θα ήθελα να είχα γράψει εγώ.
Η ταινία από την άλλη... είναι μια μεγάλη απογοήτευση για μένα. Μια απογοήτευση που κουβαλώ ως τώρα και που πραγματικά θα ήθελα να μπορούσα να είχα αποφύγει! Το Χόλιγουντ έχει την τάση να παίρνει ωραία βιβλία και να τα κάνει ένα μεγάλο αχταρμά και στην περίπτωση του Υστερόγραφο: Σ’ αγαπώ, για μένα έκανε εγκληματικές αλλαγές. Το Αμερικανοποίησε τόσο πολύ που έχασε την ταυτότητά του και δεν μπόρεσαν να το σώσουν ούτε η Χίλαρι Σουάνκ- που για μένα δεν ήταν η τέλεια επιλογή για το ρόλο, ηταν πολύ άχρωμη και παρότι ειναι τρομερη ηθοποιος ενιωσα πως ηταν πολυ ψυχρη ως Χόλι-αλλά ούτε ο Τζέραρντ Μπάτλερ- που ήταν τέλειος σαν Τζέρι. Μπήκαν πράγματα που δεν υπήρχ<αν στο βιβλίο και δε χρησιμοποίησαν στο έπακρο κάποιες σκηνές του βιβλίου που θα μπορούσαν να μπουν και να την απογειώσουν, με κύρια σκηνή εκείνη στο ταξιδιωτικό γραφείο- όσοι διαβάσατε το βιβλίο ξέρετε σε ποια αναφέρομαι!
Ακούγομαι αυστηρή, αλλά όταν ένα βιβλίο αγγίζει το τέλειο, περιμένεις περισσότερα από την ταινία και εμένα με άφησε με τη χειρότερη εντύπωση. Κι αυτό που με στεναχώρησε ακόμα περισσότερο ήταν το γεγονός πως η Άχερν δούλεψε πάνω στο σενάριο με τους σεναριογράφους... ίσως αν δεν είχα διαβάσει το βιβλίο να έβρισκα την ταινία ανώτερη.
Ίσως αν την είχα δει περιμένοντας λιγότερα, να μου άρεσε περισσότερο, αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν πως είδα μια μέτρια ταινία που δε θα ήθελα να δω ξανά, ενώ το βιβλίο θα μπορούσα να το διαβάζω μια φορά την εβδομάδα!
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
Την ταινία θα τη βρείτε παντού!
Comments