Sherin Rostan: Μια ιστορία δεν έχει να κάνει μόνο με εμένα, αλλά με όλους όσους ίσως τη χρειάζονται, με όσους ίσως θέλουν να την ακούσουν.

Sherin καλώς ήρθες στα λογοτεχνικά ταξίδια. Πες μας δύο λόγια για σένα ώστε να σε

γνωρίσουμε καλύτερα.

Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία! Είμαι η Sherin, και από μικρή είχα την τάση να χάνομαι μέσα σε κόσμους που δημιουργούσα με το μυαλό μου. Τα βιβλία ήταν πάντα το καταφύγιό μου, είτε μέσα από το διάβασμα είτε γράφοντας μικρές ιστορίες σε τετράδια. Εκτός από τη συγγραφή και τα βιβλία, λατρεύω να βλέπω ταινίες και σειρές, τις βόλτες, και τις βαθιές

συζητήσεις. Είμαι από τους ανθρώπους που ενθουσιάζονται με πολύ απλά πράγματα και προσπαθώ πάντα να βλέπω την θετική οπτική των πράγματων.

Η συγγραφή πώς μπήκε στη ζωή σου και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έχει διδάξει ως τώρα;

Η συγγραφή μπήκε δειλά στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία, σαν ένας τρόπος να εκφράσω όσα δεν μπορούσα να πω δυνατά. Ήταν κάτι πολύ προσωπικό στην αρχή, σχεδόν μυστικό, και θυμάμαι να μην θέλω να το μοιραστώ με κανέναν. Με τον καιρό, όμως, κατάλαβα ότι η ανάγκη να πεις μια ιστορία δεν έχει να κάνει μόνο με εμένα, αλλά με όλους όσους ίσως τη χρειάζονται, με

όσους ίσως θέλουν να την ακούσουν. Το μεγαλύτερο μάθημα που μου έχει δώσει είναι η κατανόηση, πως κάθε χαρακτήρας, όπως και κάθε άνθρωπος, κουβαλάει τις πληγές του και τα όνειρά του. Κι αυτό με έχει κάνει πιο ανοιχτή, πιο συμπονετική και πιο θαρραλέα. Επίσης, ειλικρίνεια, γιατί αν δεν είσαι αληθινός στις λέξεις σου, ο αναγνώστης το καταλαβαίνει. Η συγγραφή μού έμαθε να σέβομαι τόσο τους χαρακτήρες μου όσο και τον εαυτό μου να μην φοβάμαι να δω και να δείξω την αλήθεια, ακόμα κι αν είναι δύσκολη.

“Πριν από εμάς” είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή. Πες μας μερικά πράγματα γι’ αυτό.

Το «Πριν από εμάς» είναι ένα βιβλίο που γεννήθηκε μέσα από μια έντονη συναισθηματική ανάγκη. Στο επίκεντρο είναι δύο άνθρωποι από εντελώς διαφορετικούς κόσμους, η Έλεονορ και ο Άλαν, οι οποίοι συναντιούνται σχεδόν από τύχη…

Ή και όχι;

Συναντιούνται λοιπόν στο πιο γνωστό κλαμπ του Λονδίνου, καθώς η Ελ λόγω οικονομικής δυσκολίας αποφασίζει να ξεκινήσει μια δεύτερη δουλειά ώστε να καλύψει τα έξοδα σπουδών της. Και εκεί συναντά το αφεντικό, και δεν

είναι άλλος από τον Άλαν, ένας αδίστακτος αρχηγός μαφίας που είναι λιγομίλητος και κρύβει πολλά μυστικά. Η ιστορία τους μπλέκει τον έρωτα με τον κίνδυνο, το φως με το σκοτάδι, σε ένα σκηνικό ανάμεσα στην πραγματικότητα και την υπερβολή ενός σκοτεινού υποκόσμου. Είναι μια ιστορία για το τι σημαίνει να ρισκάρεις τα πάντα για κάτι που ίσως σε γιατρέψει, ή ίσως σε καταστρέψει. Ο αναγνώστης θα ζήσει το πάθος, την ένταση στις ματιές τους, την δράση, τον πλούτο και την δόξα, και όλα αυτά με φόντο το πανέμορφο και μαγικό Λονδίνο.

Τι αποτέλεσε έμπνευση για σένα ώστε να γράψεις αυτό το βιβλίο;

Η αλήθεια είναι πως η έμπνευση ήρθε τελείως ξαφνικά, ένα βράδυ που έβλεπα για πολλοστή φορά την ταινία Scarface, όταν εγώ ακόμη ήμουν στο σχολείο. Είναι μια ιστορία που πάντα με συγκλόνιζε, όχι τόσο για τη βία και τον υπόκοσμο, αλλά για την ψυχολογία των χαρακτήρων. Ο Τόνι Μοντάνα είναι ένας άνθρωπος που παλεύει με τα τραύματα, την ανάγκη για δύναμη και τον φόβο της απώλειας, είναι σκληρός, βίαιος, με βαρύ ιστορικό. Από την άλλη, έχεις την Ελβίρα, μια γυναικά ήσυχη που βαριόταν την τότε ζωή της και εννοείται αποτελεί κλειδί για την εξέλιξη του Τόνι, και ουσιαστικά εξαιτίας της βλέπουμε και μια άλλη πλευρά του που δεν είχαμε δει εξαρχής. Βλέπουμε την σύγκρουση του έρωτα με την καταστροφή. Όλο αυτό το πάθος, η

ένταση, η ανάγκη να κατακτήσεις αλλά και να προστατεύσεις, με έκανε να σκεφτώ μια δική μου ιστορία. Και έτσι κάπως είχε δημιουργηθεί η ιστορία της Ελ και του Άλαν. Άρχισα να αναρωτιέμαι: Τι συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος μεγαλωμένος στο σκοτάδι, που δεν έχει μάθει να αγαπά, συναντά έναν άλλο άνθρωπο που κουβαλά φως, αλλά φοβάται να το δείξει;. Δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί, με τα δικά τους τραύματα, τα δικά τους πιστεύω, που όμως κάτι τους ενώνει. Αυτή η αντίθεση, αυτή η εσωτερική μάχη, ήταν η σπίθα που με έκανε να ξεκινήσω να γράφω. Και μετά… δεν σταμάτησα.

Πες μας δύο λόγια για τους πρωταγωνιστές του βιβλίου σου, την Ελέονορ και τον Άλαν,

για να τους γνωρίσουμε μέσα από τη δική σου ματιά.

Η Ελέονορ είναι μια νεαρή γυναίκα που, παρά τις δυσκολίες της ζωής, δεν έχει χάσει την ευαισθησία και την ενσυναίσθησή της. Είναι ευάλωτη, αλλά με έναν τρόπο που σε κάνει να τη θαυμάζεις, έχει τα δικά της τραύματα, τις δίκες τις ανασφάλειες, και πάρα της δυσκολίες της καθημερινότητας δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει για την ζωή της. Ο Άλαν, από την άλλη, είναι σκληρός, κλειστός, με παρελθόν γεμάτο βία και σιωπή. Στην αρχή φαίνονται εντελώς ασύμβατοι, αλλά όσο ξεδιπλώνεται η ιστορία, βλέπεις πως ο ένας "διαβάζει" τον άλλον με τρόπους που δεν τολμούν καν οι ίδιοι να το κάνουν. Είναι δύο χαρακτήρες που στην ουσία ψάχνουν το ίδιο πράγμα:

αγάπη, αποδοχή, λύτρωση, και έναν λόγο να μείνουν ο ένας στην ζωή του αλλού.

Τι είναι αυτό που μπορεί να ενώσει δύο τόσο αταίριαστους, φαινομενικά, χαρακτήρες

σαν τον Άλαν και την Ελέονορ; Ένας έρωτας σαν αυτόν, μπορεί στην πραγματικότητα να επιβιώσει και για να γίνει αυτό, τι θα πρέπει να θυσιάσει το κάθε άτομο στη σχέση;

Νομίζω πως αυτό που τους ενώνει, τελικά, είναι το γεγονός πως ο ένας είδε την ωμή πραγματικότητα του αλλού, πίσω από το προσωπείο τους, την πραγματική τους αλήθεια, τον πραγματικό τους εαυτό.

Ο Άλαν είναι ένας άνδρας της μαφίας, άνθρωπος του υποκόσμου, με την σκληρότητα του δρόμου αλλά παράλληλα έχει και έναν κώδικα τιμής, και ανακαλύπτει στην Ελ μια αγνή αυθεντικότητα, και εκείνη γίνετε η ηθική του πυξίδα, όχι τόσο για να τον σώσει αλλά για να του θυμίσει πως δεν είναι απλά ένας άνδρας της μαφίας, αλλά κάτι βαθύτερο από αυτό, είναι εκεί για να του θυμίσει ποιος είναι πίσω από όλη αυτή την βιτρίνα. Από την άλλη η Ελ, είναι μια γυναικά εγκλωβισμένη σε έναν κόσμο καθωσπρεπισμού, θέλει να έχει υπό έλεγχο τα πάντα, έχει ανασφαλείς και δεν ρισκάρει, και στον Άλαν βρίσκει μια ωμή αλήθεια, μια ωμή πραγματικότητα, μια σπίθα ρίσκου που την συναρπάζει και την κάνει να θέλει να ρισκάρει τα πάντα μαζί του. Τελικά, δεν είναι οι ομοιότητες που τους ενώνουν, αλλά η σύγκρουση ανάμεσα στις διαφορές τους. Αυτή η σύγκρουση γεννάει έντονος πάθος αναμεσά τους, γεννιέται ένας κόσμος άγνωστος και για τους δυο. Μέσα από αυτήν, δημιουργείται ένας δεσμός που δεν βασίζεται στο "τι είμαστε" αλλά στο "τι γινόμαστε μαζί". Ένας τέτοιος έρωτας δεν είναι εύκολος απαιτεί θυσίες. Η Ελέονορ πρέπει να εγκαταλείψει την ανάγκη της για ασφάλεια, κι ο Άλαν να μάθει να εμπιστεύεται, να δώσει χώρο σε κάποιον άλλο στη ζωή του. Αν επιβιώσει; Αυτό εξαρτάται από το αν μπορούν να παραμερίσουν τον εγωισμό τους και να μείνουν ακόμα κι όταν όλα μέσα τους λένε "φύγε".

Το βιβλίο σου ανήκει στην κατηγορία “Ερωτικό-Μαφία” και θα ήθελα να μάθω

α) γιατί διάλεξες να γράψεις ένα βιβλίο σε αυτό το είδος

β) τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο κατά τη συγγραφή του

γ) πως κατάφερες να βρεις τις

ισορροπίες ανάμεσα στον έρωτα, το πάθος, το μυστήριο αλλά και τον κίνδυνο του κόσμου μέσα στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία;

Πάντα με γοήτευαν οι ιστορίες που περιέχουν ένταση, ρίσκο, αντιθέσεις. Το συγκεκριμένο είδος σου δίνει αυτή τη δυνατότητα: να χτίσεις έναν σκοτεινό, επικίνδυνο κόσμο με ηθικά γκρίζους χαρακτήρες, και εκεί έχεις την ευκαιρία να δείξεις πως πίσω από όλο αυτό το σκοτάδι κρύβεται ένα φως . Ήθελα να γράψω μια ιστορία που θα είχε πάθος, ένταση, αλλά και ψυχολογικό βάθος, ώστε

να καταλάβουμε πως σκέφτονται δυο εντελώς αντίθετοιχαρακτήρες, αλλά και να ταυτιστούμε μαζί τους. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να μην γλιστρήσω στα κλισέ του είδους. Ήθελα να δημιουργήσω χαρακτήρες που δεν είναι τέλειοι, αλλά ανθρώπινοι. Να δείξω ότι ακόμη και μέσα σε ακραίες συνθήκες, οι αληθινές συνδέσεις γεννιούνται. Τέλος, η ισορροπία ήρθε μέσα από το ίδιο το συναίσθημα. Κάθε σκηνή είτε είχε πάθος, είτε δράση προσπαθούσα να τη δέσω με το συναίσθημα

των χαρακτήρων. Δεν ήθελα να γράψω σκηνές μόνο για εντυπωσιασμό· ήθελα να είναι πάντα κάτι που εξυπηρετεί την ιστορία, που κάνει τον αναγνώστη να νιώσει.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράφεις ερωτικές σκηνές που ναι μεν διεγείρουν το μυαλό αλλά δεν προκαλούν αρνητικά αισθήματα; Ήταν κάτι που φοβόσουν όσο έγραφες το βιβλίο;

Η αλήθεια είναι πως η γραφή ερωτικών σκηνών είναι ίσως από τα πιο απαιτητικά κομμάτια στη συγγραφή ενός ρομαντικού μυθιστορήματος όχι γιατί δεν ξέρεις τι να γράψεις, αλλά γιατί προσπαθείς να ισορροπήσεις ανάμεσα στο πάθος και τον σεβασμό, στο συναίσθημα και την ένταση, χωρίς να πέσεις ούτε στην υπερβολή ούτε στο κλισέ. Ναι, στην αρχή με τρόμαζε. Γιατί είναι μια λεπτή γραμμή. Ήθελα κάθε σκηνή να είναι φυσική συνέχεια του τι νιώθουν οι χαρακτήρες εκείνη τη στιγμή όχι απλώς μια προσθήκη. Όσο γράφεις, μαθαίνεις να ακούς τη ροή. Αν σε κάνει εσένα να νιώσεις άβολα, πιθανότατα θα κάνει και τον αναγνώστη. Κι εκεί το ξαναδουλεύεις. Ο στόχος είναι να αναδείξεις τη σύνδεση, όχι απλώς την πράξη.

Ετοιμάζεις κάτι νέο αυτόν τον καιρό;

Ναι! Η αλήθεια είναι πως το επόμενο μου βιβλίο έχει ήδη γραφτεί, και νιώθω πραγματικά

ενθουσιασμένη γι’ αυτό. Είναι μια ιστορία που με κράτησε ξύπνια πολλά βράδια, με έκανε να γελάσω, να συγκινηθώ, ακόμα και να αμφισβητήσω πράγματα μέσα μου. Ανυπομονώ να τη μοιραστώ με τον κόσμο, με τους αναγνώστες, ελπίζω να αγκαλιαστεί όσο και το πρώτο μου βιβλίο, και να αγγίξει όσους την διαβάσουν. Είναι διαφορετική, πιο ώριμη, πιο έντονη, πιο παθιασμένη, με μια εκρηκτική πλοκή, αλλά κρατάει εκείνα τα στοιχεία που αγαπώ: έντονα συναισθήματα, πάθος, και χαρακτήρες που έχουν κάτι να πουν.

Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια; Τι είδους βιβλία προτιμάς και έχει

υπάρξει συγγραφέας που να έχει γίνει η έμπνευσή σου;

Ναι, φυσικά! Πριν αρχίσω να γράφω, ήμουν, και παραμένω, μεγάλη λάτρης του διαβάσματος. Από πολύ μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να χάνεται στις σελίδες των βιβλίων. Με ελκύουν πολύ τα ρομαντικά μυθιστορήματα, αλλά εξίσου αγαπώ και τα ψυχολογικά θρίλερ. Είναι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, όμως και οι δύο μου προσφέρουν έντονα συναισθήματα και με κρατούν σε εγρήγορση, ο καθένας με τον τρόπο του. Κατά καιρούς διαβάζω και βιβλία φαντασίας, μου αρέσει όταν η λογοτεχνία με ταξιδεύει σε άλλες πραγματικότητες και μου δίνει τη δυνατότητα να δω τον κόσμο από μια πιο μαγική σκοπιά. Όσο για συγγραφείς που με έχουν εμπνεύσει, υπάρχουν αρκετοί που αγαπώ πολύ τη γραφή τους. Ο Sebastian Fitzek για το πώς χτίζει την ένταση και την ψυχολογία των χαρακτήρων του. Η Lucy Score για τις ρομαντικές της ιστορίες που είναι γεμάτες χιούμορ και πάθος. Η Holly Jackson με εντυπωσιάζει με την ικανότητά της να πλέκει μυστήρια που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου. Και φυσικά, η Freida McFadden, που κάθε της βιβλίο είναι μια αληθινή εμπειρία, ξέρει ακριβώς πώς να σε κρατήσει στην άκρη της καρέκλας

μέχρι την τελευταία σελίδα. Και εννοείται ο λατρεμένος Stephen King γιατί…ε λοιπόν δεν υπάρχει λόγος, είναι απλά ο ένας και μοναδικός Stephen King και λατρεύω κάθε βιβλίο του.

Sherin σ’ ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, εύχομαι ολόψυχα η δουλειά σου να αγαπηθεί πολύ από το αναγνωστικό κοινό. Στείλε αν θες ένα μήνυμα σε όσους μας

διαβάζουν αυτή τη στιγμή.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία, ήταν μεγάλη μου χαρά να μιλήσω μαζί σας και να μοιραστώ αυτή την πορεία μου. Εύχομαι τα βιβλίο μου να βρουν μια ζεστή θέση στις καρδιές των αναγνωστών και στις βιβλιοθήκες τους. Και θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους όσους μας διαβάζουν αυτή τη στιγμή: Μην σταματάτε ποτέ να ονειρεύεστε, να διαβάζετε, να γράφετε, να κατακτάτε τους στόχους σας, να αγαπάτε και να ελπίζετε. Κάθε σκοτάδι έχει το δικό του φως, αρκεί να το ψάξουμε.