top of page

Δανάη: Ήμουν ανέκαθεν ένα κορίτσι που γράφει, διαβάζει και παραδοξεί.

Εικόνα συγγραφέα: Nektaria MarkakisNektaria Markakis
Δανάη: Ήμουν ανέκαθεν ένα κορίτσι που γράφει,  διαβάζει και παραδοξεί.

Δανάη καλωσήρθες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Μίλησέ μας λίγο για σένα ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.


Καλώς σας βρήκα.

Για μένα... Χμ...

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και πολύ τύπος που μιλάω για μένα - γι' αυτό και δεν θα βρείτε βιογραφικό στα βιβλία μου, ως είθισται.

Ήμουν ανέκαθεν ένα κορίτσι που γράφει, διαβάζει και παραδοξεί. Με αυτή τη σειρά, σίγουρα τίποτα λιγότερο και πιθανότατα τίποτα περισσότερο. Το εγώ μου και οι δραστηριότητές του μπορεί να περιέχουν κι άλλα, όχι όμως κάτι που να αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ, κάτι που να θέλω να "μετρήσει" ώστε κάποιος να με "μετρήσει".


Γράφει, Διαβάζει, Παραδοξεί λες στο βιογραφικό σου στο Instagram. Η γραφή πάει χέρι-χέρι με το διάβασμα και το παράδοξο;


Στη δική μου περίπτωση, θα πω πως ναι.

Δεν με θυμάμαι ποτέ χωρίς κάποιο απ' τα τρία.



Πως μπήκε η συγγραφή στη ζωή σου και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έχει δώσει ως τώρα;


Δεν θα πω ποτέ ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή. Ίσως εκείνη αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί μου.

Πάντα έγραφα - ή κατέγραφα. Δε με θυμάμαι ποτέ να μην το κάνω.

Ποτέ δεν έγραψα για να γράψω βιβλίο. Έγραφα, γιατί δε γινόταν αλλιώς.

Δεν ξέρω αν η συγγραφή προσφέρει μαθήματα. Ξέρω ότι σε μένα προσφέρει πληρότητα - το αίσθημα ότι είσαι εκεί όπου θα έπρεπε να είσαι, ότι κάνεις αυτό που θα έπρεπε να κάνεις.



Πώς ήταν η εμπειρία της έκδοσης για σένα και ποια συμβουλή θα έδινες σε άτομα που σκέφτονται να περάσουν στο χώρο του βιβλίο μέσα από την έκδοση;


Η εμπειρία της έκδοσης ήταν ευχάριστη για μένα και περίεργη ταυτόχρονα, ειδικά στο προηγούμενο βιβλίο που ήταν και το πρώτο.

Να μην το σκέφτονται. Να το κάνουν. Η αίσθηση ενός δικού σου βιβλίου, όταν το παίρνεις στα χέρια σου, είναι...ένα κομμάτι παραδείσου.

Δανάη: Ήμουν ανέκαθεν ένα κορίτσι που γράφει,  διαβάζει και παραδοξεί.

Ας μιλήσουμε λίγο για το τελευταίο σου πόνημα με τίτλο «Αποστάγματα Εντυπώσεων» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο από τις Εκδόσεις Φύλατος. Η μυστική ιστορία ενός πατέρα, γραμμένη στην ψυχή μιας κόρης, έλεγε το δελτίο τύπου. Πες μας δύο λόγια γι’ αυτό.


Τα "Αποστάγματα Εντυπώσεων" είναι ένα..."δώρο", κατά βάθος.

Γενικά, πιστεύω ότι κάποια πράγματα - ή και κάποια "δώρα" - καλό είναι να τα κάνουμε όσο ακόμα "έχουμε" αυτούς στους οποίους απευθύνονται.

Είναι μία..."δήλωση" - ή και εκδήλωση - και μία "βεβαίωση" - ή και επιβεβαίωση - ότι... "δε θα ξεχαστείς", εν ολίγοις.



Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να περάσεις τόσο έντονα συναισθήματα μέσα από τόσο λίγες λέξεις;


Δεν έχω ιδέα.

Δεν το προσπαθώ.

Ίσως αυτή να είναι και η..."συνταγή".

Να είσαι ειλικρινής, να γράφεις αυτό που σου βγαίνει όπως σου βγαίνει.

Ίσως αυτό να προκαλεί τα συναισθήματα, τελικά.



Μου έκανε τρομερή εντύπωση που τα αποστάγματα στο βιβλίο σου είναι γραμμένα στο χέρι, κι όχι με κάποια άψυχη γραμματοσειρά από υπολογιστή. Ήταν ρίσκο αυτό ή όχι; Τα γράμματα ανήκουν σε σένα;


Τα "Αποστάγματα Εντυπώσεων" είναι αληθινά γραπτά ενός αληθινού ανθρώπου.

Φυσικά και ήταν ρίσκο, αλλά για μένα ήταν πιο σημαντικό το να παραμείνουν με τον αληθινό γραφικό του χαρακτήρα από το να μην υπάρξει ρίσκο.



Υπάρχει κάποιο απόσταγμα από όσα έχεις γράψει που το κουβαλάς μέσα σου σα συμβουλή, ίσως, ή υπενθύμιση για κάτι;


Όλα. Αλλά...ας πω το πρώτο που συναντάται στο βιβλίο. Το "τρίπτυχο του μάγκα".


Δανάη: Ήμουν ανέκαθεν ένα κορίτσι που γράφει,  διαβάζει και παραδοξεί.

Ετοιμάζεις κάτι νέο αυτόν τον καιρό; Τι να περιμένουμε μελλοντικά από σένα;


Όχι, όχι ακόμα. Έχω μία...σχετικά έτοιμη ιδέα, αλλά δεν έχω ξεκινήσει να την δουλεύω ακόμα.

Να περιμένετε σίγουρα ότι θα συνεχιστεί το γράψιμο! Σε τι μορφή, θα εξαρτηθεί.



Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια και στον λογαριασμό σου στο Instagram παρουσιάζεις με πανέμορφο τρόπο βιβλία που διάβασες. Σε γενικές γραμμές προτιμάς την ελληνική ή τη μεταφρασμένη λογοτεχνία και τι είδους βιβλία αγαπάς να διαβάζεις;


Μου αρέσουν και η ελληνική και η ξένη λογοτεχνία, δεν θα διάλεγα ένα από τα δυο.

Διαβάζω οριακά τα πάντα, ανάλογα με τη διάθεση της εκάστοτε χρονικής στιγμής.



Υπάρχουν συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι, που αγαπάς και ακολουθείς;


Φυσικά, ποιος αναγνώστης δεν έχει άλλωστε;

Ωστόσο, μου είναι πάντα δύσκολο να τους ξεχωρίσω, όπως και αγαπημένα βιβλία.



Θεωρείς πως στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότεροι συγγραφείς απ’ ότι αναγνώστες;


Δεν θα το έλεγα...

Υπάρχουν σίγουρα περισσότεροι συγγραφείς από όσους έχουν κάνει όντως την κίνηση να δώσουν κάτι που γράφουν. Και ελπίζω να το κάνουν.



Η σχέση σου με το ηλεκτρονικό βιβλίο ποια είναι; Πιστεύεις πως κάποτε θα υπερισχύσει του έντυπου;


Ανύπαρκτη.

Είμαι εντελώς και τελείως του πραγματικού, χάρτινου βιβλίου.

Θα ήθελα πάρα πολύ να πιστεύω πως όχι.



Δανάη σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου κι εύχομαι να έχεις πάντα εμπνεύσεις. Κλείνοντας, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα σε όσους μας διαβάζουν;


Εγώ σε ευχαριστώ.

Να διαβάζετε και να γράφετε.

Όχι για να τα ανεβάζετε, όχι για να γίνετε συγγραφείς - όχι απαραίτητα, έστω.

Γιατί το ένα ανοίγει ορίζοντες και κόσμους και το άλλο ξεθολώνει και ελαφραίνει το μέσα μας.

Comments


bottom of page